KARDEŞ // - BXB

2~

Sahada oturmuş bizimkilerin gelmesini bekliyordum. Bacaklarımı uzatmış sırtımı sahanın etrafını saran tellere yaslamış elimde ki telefonla bizimkilere mesaj attıyordum.

Yağız: Erim nerdesiniz lan iki saattir sizi bekliyorum burda.

Erim'im: Yoldayız geliyoruz. Kutayı bekledik bizde .

Yağız: Tamam bekliyorum çabuk olun. Mahalledekiler çoktan toplandı.

Erim'im: Tamam geldik sayılır.

Mesajına görüldü attıp telefonu elime alıp sahanın diğer tarafında oturan Tuncayın yanına adımladım.

Benim geldiğimi görünce hemen yanıma geldi.

"Yağız abi ben aldım telefonu ne zaman başlıyım çekmeye? " onun bu haline sırıttım. Elimi omzuna koyup sıvazladım.

" Aferin abicim. Erim abinler sahaya girer girmez köşedeki bankta oturup videoya almaya başla. " dediğimle başını salladı hızlıca.

"Tamam abide napıcaksın bu videoyu? "

"Orasını boşver abicim biri sorarsa da de ki anı kalsın diye videoya çekiyorum de tamam mı abicim? " onuda onaylayıp  cebinden telefonunu çıkartı.

"Aferin sana aslan parçası hadi git gözede  batma. " onu uyarıp cebimden bir ellilik çıkartım kimseye çaktırmadan onun cebine sıkıştırdım.

"Sağ ol abi. " hızlıca yanımdan uzaklaşıp dediğim banka oturdu ve beklemeye başladı.

Tuncay bizim mahalledeki bir çocuktu 14 yaşındaydı. Abisi bizim mahalleden ama maçlar dışında pek yanımıza uğramaz hep evdedir.

Ama Tuncay hep bizim etrafımızda dolanıp durur. Ocağa falan gelirdi bazen severdim onu bazen de bu tür işler için yanımda durması işime yarıyordu.

Erim'in çoğu fotoğrafını ona çektirmiştim çok dikkat çekmemesi için
Kendisi tam bir Erim fanı olduğu için sesinide çıkarmadan dediğimi yapıyordu.

Akıllı çocuk kimi seveceğini biliyordu.

Sırıtarak sahaya girdim ben girdikten beş dakika kadar sonrada Erimler girmişti. Yandan Tuncay'a bakınca çekmeye başladığını anladım.

Yerimden kalkıp bizimkilerin yanına adımladım. Herkesle selamlaştıktan sonra Erim de elini uzarmıştı onun elini kavrayıp kendime çektin omuzlarımız çarpıştıktan sonra ayrıldık.

Keşke ellerimiz hep temas içinde olsaydı. Ona yandan bir bakış attınca gözleriyle etrafı tarıyordu bilinmeyen olarak bildiği beni arıyordu anlaşılan.

Onun bu haline kıkırdadım ama kısa sürdü dikkat çekmemeliydim.

Onlar yerleşirken bizim mahalledeki çocuklarda sahanın ortasına gelmişti bile. Ara sıra böyle toplanıp maç yapardık.
Eğlenceli olurdu.

"Beyler sert olmayın! Hepiniz aynı mahallenin çocuklarısınız, sadece eğlenmek için tamam mı!? " mahallenin büyüklerinden serhat abi sahanın ortasında durmuş bir bize birde karşı taraftaki takıma bakıyordu.

Hepimiz "Tamam abi" gibisinden şeyler dedikten sonra topu havaya atıp aradan çekildi.

....
....

"Oğlum hadisenize!! " Biraz ileride bağıran Devran'a baktım pas atmamı bekliyordu. Topu ona attıp hızlıca arkaya doğru koştum her an top gelebilirdi.

Yekta, Kutayla ceza sahasının orda gelen kişilerin topa ulaşmasını engelliyordu.

Devran topu Erim'e atınca o da bana pas attı vakit kaybetmeden. Terden anlıma yapışmış saçlarımı boş verip topa sert bir şut vurduktan sonra havalanan fileyle Erim ve Devran aniden üstüme atladı.