KARDEŞ // - BXB

15~

"Senden tiksiniyorum Yağız! Nasıl kardeşim dediğin insana aşık olursun! "

Kalbim maratona çıkmışım da göğüs kafesimi parçalıyacak gibi atıyordu.

İçim daralmıştı tekrar nefes alamıyordum.

"E-erim... Dinle beni. " arkasını dönüp gitti.

Sis bulutu gibi her şey yavaş yavaş yok oluyordu.

Ter içinde uyanmıştım yine.

Bir süre kendime gelemeye çalıştım, derin nefesler alıp etrafıma bakındım bir süre.

Oflayıp yüzümü sıvazladım. Kalkıp banyoya gittim.

Elimi yüzümü yıkadım, terlediğim için kısa bir duş aldıktan sonra dişlerimi fırçalayıp odaya geri döndüm.

Üstüme dolabımda kalan kıyafetlerden geçirirken bunların Erim'e ait kıyafetler olduğunu fark edince burnuma yaklaştırıp derince içime çektim kokusunu.

Silik kokusu burnuma gelince kesik bir nefes aldım.

Hızlıca giyinip daha aydınlanmayan havaya diktim gözlerimi.

Telefonumdan Sudeye kısa bir mesaj atıp evden çıktım. Uzun zamandır gitmediğim tepeye doğru gittim. Burda sabahladığımız günleride çok özlemiştim.

Onunla tek kelime etmeden yanyana saatlerce durmayı bile özlemiştim. Haftalar olmuştu.

Bir kayaya oturup uzun zaman önce içmeyi bıraktığım sigaradan bir tane yaktım. Uzun bir soluk alıp bir süre dumanı bekledikten sonra dışarı üfledim.

Bir kaç yudumda biten izmariti attıktan sonra ayağımın ucuyla ezdim. Başka da yakmadım.

Saatlerce orda bekledim. Güneş yavaş yavaş ufuğu kızıla boyamaya başlayınca ayaklandım.

Arkamı döndüğümde tepeye çıkan merdivenlerde Erim'i görünce elim ayağıma dolanmıştı. Olduğum yerde durup onun tepkisini izledim sadece. Kalbim hızlanmıştı.

Nefes alışlarım bozulmuştu şimdiden, onu daha fazla izlemek istesemde yapamadım bakışlarımı çektim. İçimdeki o heyecanı bastırıp yandan bir bakış attım tekrar.

Beni görmezden gelip bir köşeye oturdu. Boğazımdaki yumru geçsin diye yutkundum.

Bu ağır gelmişti.

"Orda dikilecek misin? "Uzun zaman sonra duyduğum sesiyle bir nefes daha verdim. Verebilecek nefesim kalmamıştı.

Nefessiz kalmıştım. O olmadan nefes almayı unutmuştum. Onun kokusu olmadan nefes alamıyordum.

"Neden, rahatsız mı ediyorum Erim? "

Bakışları bende gezindi. "Evet, senin varlığın beni rahatsız ediyor. " Buz gibi sesiyle konuştuğunda içim titremişti.

"Merak etme artık karşına çıkmam."

"O kadar gurursuz olduğunu düşünmüyordum zaten, iyi edersin. "

"Kardeşini görmezden gelmek zor olmuyor mu Erim? "

"Sevdiğin adamın seni görmezden gelmesi daha zor değil mi? "  Sustum.

Diyecek bir şeyim yoktu. Haklıydı.

"Sadece bir kardeşimi kaybettiğim için üzülüyorum. " dedi.

"Beni hâlâ kardeşin olarak mı görüyorsun? " dedim.

"Sen kardeşim dediğin insana farklı duygular hissederek aramızdaki her şeyi sikip atmışsın zaten. Sana ne diyebilirim ki? Benim için bir yabancı bile değilsin artık. "