İyi okumalar🍁
Elçin Yekta'dan;
"Abartma Meriç." dedim eşyalarımı çantama koyarken.
"Nasıl abartma ya? Elçin evet dedin, evet!" göz devirdim. O da istiyordu da, naz yapıyordu.
"Naz yapma lan." dedim Safir'in oyuncağını ona atarken. Kaşları havalandı, oyuncağı havada yakalamıştı.
"Ne nazı? Sende sazan gibi atladın! Daha tanımıyoruz bile!"
"Tanımak için gidiyoruz zaten! Ayrıca seni de tam tanımıyorum?" dedim imayla.
"O başka." diye mırıldandı.
"Aynen, aynen." Leyla Hanım'ın sorduğu soru üzerine evet demiştim. Meriç itiraz etmeye çalışsa da, onu susturmuştum. Açık konuşmak gerekirse işime gelmişti.
Yeni bir ev bulana kadar orda kalırdım. Ama içten içe de onlarla yaşamak istiyordum. Belki alışırdım ve onlarla kalırdım.
"Nerden çıktı bu aile işi? Böyle saçma bir şey mi var ya?!" Meriç sitemle içeri giderken eşyalarım neredeyse bitmişti.
"Safir koş annem, dayını sustur." Safir yataktan atlayıp Meriç'in peşine koşarken güldüm.
•••
Nilay Zorel'den;
"Ay abi çok heyecanlıyım!" diye sevinçle konuştum. Kaan abim gülüp yanağımdan makas aldı.
"Ben de heyecanlıyım." dedi Deniz abim. O da yerinde duramıyordu.
"Meriç abim çok yakışıklı ya." dedim elimi çeneme koyarken. Abim diye söylemiyordum kesinlikle. Maşallahı vardı.
"Neresi yakışıklı onun be?" dedi Ayaz abim. Ona göz devirdim.
"Elçin'de çok güzel." dedi Akın abim. Başımla onayladım onu. Ablam da çok güzeldi.
"Ben doğurdum, tabii ki mükemmel olacaklar." dedi annem saçlarını savurarak içeri girerken. Hepimiz çok enerjik, çok mutluyduk.
"Hayatım, benim sayemde oldu ya hani çocukar. Benimde katkım var." dedi peşinden içeri giren babam.
"Ne zaman gelirler?" dedi Akın abim. Ablam kabul edince, eşyalarını toplamak için eve gitmişti. Meriç abimi de peşinde götürmüştü. Anneme de konumu ona atmasını söylemişti.
"Birazdan gelirler herhâlde." dedi annem. Zilin çalmasıyla hepimiz aynı anda ayağa kalktık.
"Ben bakarım!" diye bağırarak kapıya koştum. Kapıyı açtığımda ablam ve abimi karşımda gördüm. Heyecanla konuştum.
"Hoşgeldiniz, geçin!" ablam gülümserken, Meriç abim bir şey dememişti. Beraber içeri girip, salona geçtik.
"Hoşgeldiniz çocuklar." dedi gülümseyerek annem. Ardından gelip ikisine de sarıldı. Abimler ve babamda hoşgeldiniz demişti.
"Eşyalarınızı bırakın şöyle, Cansu!" Cansu abla yardımcımızdı otuz sekiz yaşında, çok tatlı biriydi. Cansu abla gelip, ablam ve abimin çantasını aldı.
YOU ARE READING
DİLHUN
Teen Fiction"Size bir teklifimiz var. Bir ay, bir ay bizimle kalın. Birbirimizle vakit geçirince daha iyi ısınacağımıza inanıyorum. Bu bir ayın sonunda, gitmek isterseniz gidersiniz. Kalmak isterseniz kalırsınız. Her türlü sizi seveceğiz, unutmayın. Evet, ne de...
