CHAPTER 8

139 3 0
                                    

ASTRID'S POV:

I was on my way to the other victim. I don't know if victim is the right words for them. Probably yes.

Pagdating ko pinarada ko ang patrol car, malayo ito sa mismong lugar ng pag-atake dahil hindi na makapasok ang mga sasakyan sa dami ng tao ang nag-siksikan. Gusto ng mga ito na lumapit pa sa kung nasaan ang aswang pero hinarangan na itong daan ng mga pulis.

I was about to step out in the car when i heard a loud bang.

No, this can't be!

Kumaripas ako ng takbo papunta do'n

"WAG!!!!"

Ang binatilyong aswang ay pinaulanan ng bala ng buong kapulisan. Sinubukan ko pa ang mga ito na pigilan but i was failed. Nakahandusay na ang katawan ng binata na walang buhay sa kalsada.

Ang ina nito ay napaluhod na lang habang umiiyak at sinisigaw ang pangalan nito.

Dahan-dahan ako humakbang papunta sa binata pero nasa kalagitnaan pa lang ako may humawak na sa dalawang braso ko at pinipigilan ako.

"Sino ka? Ilayo niyo 'to dito." sigaw  nito sa mga kasama niya.

Para akong nawalan ng lakas at nagpahila na lang. Dinala nila ako sa tent at pinaupo sa upuan.

"The aswang is dead." radyo ng tumingin sa binata.

Mas lalong umalingawgaw ang iyak ng nanay ng binata.

"Bakit niyo siya binaril? We have a chance to save him, kaya bakit niyo siya binaril!" sigaw ko at napatayo.

Lahat tumigil sa ginagawa nila at napatingin sa'kin.

"Who the hell are you?!" pasigaw na tanong ng isang pulis sa'kin. He is the commander of station 2. "You're from station 1, right? Alam mo ba ang sinasabi mo? Parang sinasabi mo sa'min na hayaan lang namin ang aswang na 'yon na maka-biktima ng mga inosenteng tao."

"I told you to put him in to sleep! Hind—." I've never argue with just anyone before, i know this is crazy. No, i must be crazy.

"Sino ka para sundin namin? You're just a lowly officer....hindi mo ba alam na ginawa na namin ang lahat para pakalmahin lang ang aswang na 'yon kaya do'n ka magreklamo sa mga nasa taas....and beside this is not your case kaya umalis ka na." hinila ako nito para umalis.

"Hindi aswang ang batang 'yon!" sigaw ko kaya napatigil ito sa paghila sa'kin, pati ang mga nandito ay napatingin din sa gawi namin.

"Alam mo rin na hindi aswang ang anak ko?" paglapit ng ali sa'kin.

"Opo, alam ko na hindi aswang ang anak niyo." pag-ulit ko sa sinabi ko.

Nakita ko sa video na pinakita sa'kin ni Jason na pilit lumalaban ang batang 'yon. Kahit hindi niya ma-control ang sarili pero pilit niya pinigilan ang sarili niya na hindi makasakit ng iba.

"Eleanor!" sigaw nitong kabaro ko sa apelyedo ko. Nakalagay kasi sa uniform ko ang apelyedo ko. "Sinasabi mo ba na pumatay kami ng civilian?! Alam namin kung ano ang nakita namin kaya wag mo nang bilugin pa ang utak niya...." tukoy nito sa nanay ng binata na nasa tabi ko.

"...isang hirit mo pa, i'll gonna report you to your superintendent."

"Biktima lang ang bata—"

"Astrid!" Jason suddenly appeared.

"Tama na 'yan, halika na."

"But sir—"

"Halika na." humingi siya ng tawad sa kausap ko na kabaro namin at hinila niya na ako palayo.

ASTRID ELEANOR: The Aswang Chronicles [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon