'' ဆာ ကူ ရာ မြေ မှ အ ချစ် ဦး ''

Part - 4~~Z

ႏြေးရနံ႕ျခယ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္မွာအခ်ိန္အေတာ္ပင္ၾကာၿပီျဖစ္သည္.. ၊ ခုထိျပန္ထြက္မလာေသးေပ ေရက်သံလည္းမၾကားရေတာ့တာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးေနတာေတာ့မျဖစ္နိုင္ ဒါျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဒီေလာက္ၾကာသူဘာလုပ္ေနတာမ်ားလဲ...၊

စစ္ေသြးေတာ္ဝင္ ကုတင္ေပၚထိုင္ကာႏြေးကိုေစာင့္ေနရင္းမွ ျပန္ထြက္မလာေသာေၾကာင့္
ထိုင္ေနရာမွထကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔သြားလိုက္သည္ ၊ ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုအရွိန္ျပင္းျပင္းထုလိုက္သည္၊

ဒုန္း.. ဒုန္း... ဒုန္း...

''ႏြေးရနံ႕ျခယ္.. ခင္ဗ်ား ထြက္လာေတာ့''

အထဲမွျပန္ေျဖသံမၾကားရ တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနေလသလားဟု စစ္ေသြးေတာ္ဝင္ စိတ္ပူသြားကာ ခုနကထက္ပိုျပင္းထုလိုက္သည္

ဒုန္း... ဒုန္း... ဒုန္း...ဒုန္း...

''ႏြေးရနံ႕ျခယ္ က်ဳပ္ေျပာတာၾကားလား
ထြက္လာခဲ့ေတာ့လို႔... ခုထြက္မလာရင္
ခင္ဗ်ားမလြယ္ဘူးေနာ္ ''

တကယ္ေတာ့ႏြေးေရခ်ိဳးၿပီးတာၾကာပါၿပီ
အကၤ်ီလဲဝတ္ၿပီးၿပီ, ဒါေပမဲ့သူေပးလိုက္တဲ့
ေဘာင္းဘီမွာတိုလြန္းၿပီး အကၤ်ီမွာရွည္ေနသည္ အကၤ်ီကႏြေးေပါင္ေလာက္ရွိၿပီးေဘာင္းဘီမွာ အကၤ်ီႏွင့္ဖုံးေနေသာေၾကာင့္
ႏြေးရဲ႕ ျဖဴဝင္း၍သြယ္တန္းေနေသာေပါင္တံေလးမ်ားကိုအထင္အရွားျမင္ေနရသည္၊

အဲ့တာေၾကာင့္ႏြေးရွက္လို႔မထြက္ရဲတာ ..

''ခင္ဗ်ားကိုထြက္လာလို႔ေျပာေနတယ္ေလ
ႏြေးရနံ႕ျခယ္! !''

အသံမွာပိုက်ယ္လာ၍ ေဒါသ သံမ်ားပါေနတာေၾကာင့္.. ႏြေးေတာ့ခပ္လန့္လန့္ရယ္

ဟူး...

ဂ်ေလာက္

စစ္ေသြးေတာ္ဝင္ တံခါးကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ထုဖို႔ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း.. ဒီတစ္ခါေတာ့တံခါးေလးမွာပြင့္လာခဲ့သည္.. ၊ သူျမင္လိုက္ရတာကေတာ့.. သူ႕ရဲ႕စေတာ္ဘယ္ရီေလး.. မ်က္ႏွာေလးကအၿမဲရဲေနတာပဲ..

သူစေတာ္ဘယ္ရီေလးကိုျမင္လိုက္တာနဲ႕
မီးကိုေရႏွင့္ျငႇိမ္းလိုက္သလိုပင္.. ၊ သူ၏ရင္မွာလဲေအးျမသြားလ်က္...၊