(4 yıl sonra)
"Minho!" Jisung'un çığlığıyla oturma odasına koşmuştum. Koltukların havada uçuştuğunu görünce ağzım bir karış açık kalmıştı.
"Oha." Üstüme cam vazo gelirken kafamı eğdim ve vazodan kurtuldum. "LAN!"
"Minho! Durdur şunu!"
"Kim yapıyor bunu?!"
"Yuna!"
"Ne?! Bu çocuk daha 4 yaşında değil mi ya?!"
"Öyle! Ya durdursana şunu!" Parmağımı şıklatıp hepsini eski yerine koymuş ve koşarak Yuna'yı kucağıma almıştım.
"Yuna, ne yapıyorsun bebeğim?" Ellerini çırptı.
"Baba! Sihir yapabiliyorum! Bak!" Elini sihir yapmaması için tuttum.
"Biliyorum! Dur, biliyorum!" Derin bir nefes verip Jisung'a dönmüştüm. "Jisung, bebeğim. Kızımızı uyutur musun güzelim."
"Bir şey isterken iltifat etmene gerek yok."
"O yüzden etmedim ki güzeller güzelim. Canım iltifat etmek istedi. Ne kadar şanslı olduğumu hatırladım ve güzeller güzeli bebeğime iltifat ettim, onun mutlu olmasını sağladım." Yaklaşıp saçlarından öptüğümde gülümsemesi büyümüştü.
"Peki. Ver de 'kızımızı' uyutayım sevgilim." Yuna'yı ona uzattım.
"Baba! Biliyor musun, Ryujin de bana güzelim diyor."
"Ne?!"
"Ne?!" Yuna ellerini çırptı.
"Kızım, sen ona de ki. Babam babanı dövecekmiş de."
"Seungmin amcayı dövecek misin!"
"Bana fark etmez, Chris'i de döverim."
"Minho, sus istersen canım."
"Susayım canım. Sen kızımızı yatır istersen bebeğim."
"Yatırayım sevgilim." Gülümsemiştim.
"Sonra da biz bir şeyler yapalım mı..?"
"Ne gibi?" Çapkın çapkın gülümsediğimde göz devirdi. "Hayır."
"Ama neden?" Salonun çıkışına ilerledi. "Jisung, bebeğim!"
"Sus!"
"Özledim..." Sessizce söylediğim şeyi duymamış olacak ki geri ses gelmemişti. Koltuğa oturup gelmesini beklemeye başlamıştım. Ama orada uyuyakalmıştım...
(Jisung)
Yuna'yı zar zor uyutup Minho'nun yanına, salona gitmiştim. Oturur pozisyonda uyuyakaldığını görünce gülümsedim. Üstüne bir battaniye örtecektim ama ona yaklaştığım anda gözlerini açmıştı.
"Jisung."
"Hm?" Göz ucuyla kucağını işaret etmişti. "Kucağına mı geleyim?" Kafasını olumlu anlamda salladığında kucağına oturmuştum.
"Yuna sağ olsun yalnız kalamıyoruz bir türlü. Çok özledim." Ellerimi yanaklarına koydum.
"Az kalsın sana da 'agucuk bugucuk' diyecektim. Ellerimi yanaklarına koyunca alışkanlıkla diyecektim az kalsın." Göz devirdi.
"Yuna iyice ayarlarımızı bozdu. O kadar erken karar vermese miydik ya?"
"4 dakikada karar verdik. O da senin azgınlığın yüzündendi." İç çekti.
"Nerde o bizim haşin aşkımız?" Ellerimi gömleğinden içeri sokup yüzümü yuzüne yaklaştırım.
"Burada..." Fısıldamamla yutkunmuştu.
"İçeride Yuna var." Hay ben Yuna'nın ta... Babası da benim amına koyayım küfür edemiyorum çocuğa.
"Doğru." Kucağından kalkmaya yeltendiğimde beni engellemişti.
"Nereye?"
"Uyumaya?"
"Öğlen öğlen mi?" Kafamı olumlu anlamda salladım. Gram uykum yoktu halbuki. "İyi. Birlikta uyuyalım o zaman." Beni kucağından indirmeden ayağa kalkmış ve yatak odasına doğru ilerlemeye başlamıştı.
"Bu akşam toplantın yok muydu senin?"
"Vardı. Ama artık yok."
"İptal mi oldu?"
"Hayır. Sadece ben gitmeyeceğim."
"Neden?"
"Eşimle güzel bir gece geçirmek istiyorum çünkü." Beni yatağa uzandırıp yanıma uzanmıştı.
"Yuna evde, olmaz."
"Seungmin bakar ona bu gece. Hem şu duş fantezisine de bakarız belki, hm?" Göz devirdim.
"Seninle duş almayacağım."
"Nasıl inat ettiysen 4 buçuk yıldır almıyorsun." Gülümsedim
"O kadar oldu mu ya? Hazır bu kadar olmuşken 5 yıla tamamlayalım bari." Gülümseyip kollarını belime sardı.
"3 ay sonra alacaksın yani?" Sarılmasına karşılık verip başımı göğsüne gömdüm.
"En büyük şansımsın... İyi ki benim cadımsın, iyi ki seninim." Saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.
~ S O N ~
YOU ARE READING
Human To Witch / Minsung
Fanfiction"Git başımdan şeytan." Onun şeytan olduğunu düşünüyordum. "Hayır hayır. Şeytan değil bebeğim, cadı."
