TECAVÜZ

13. Bölüm~ Doğruluk Mu Cesaret Mi

Nihayet kalkıp yatağa oturunca uzun uzun tavana baktım. Yanımdaki adam sessizlikten rahatsız olacak ki yanıma oturdu.

Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"napıyorsun?"

"oturuyorum."

Onu bende görebiliyorum. Cidden bu adamın yanında zekam ile sınanıyorum.

Hafif gülerek kafamı öne çevirdim.

"senin adın ne?"

Bu soru ondan gelmişti. Adımı mı merak ediyordu. Söyleyip söylememe konusunda tereddüt ettim.

"Elisa Karyıl. Ya sen?"

Gülümsedi.

"bende mirza, mirza havi karan. Memnun oldum"

Elini uzattı. Elini yavaşca götürüp, sıktı. Çok güzel bir adı vardı. Kulağı çok farklı geliyordu. Mirza havi karan acaba kim koydu adını. Elimi hala bırakmazken

"çok güzel bir adın var havi. Çok farklı."

Gülümsedi. Elini çekti.

"sağol."

Gülümsemesi soldu önüne döndü. Neden mutsuz olmuştu ki şimdi?

"bir şey mi oldu?"

Omuz silkti.

"eski karım bana 'havi' diye seslenirdi."

Sen evli miydin? Kim senle evlenir ya?

"eski karın mı? boşadı mı seni?"

Bıkkınlıkla nefes verdi.

"öldü."

Bütün söylediklerimi geri aldım. Oda hüzün kokuyordu. Önüme döndüm. Bu sefer ikimizde bomboş önümüze bakıyorduk.

"Hadi gel seninle bir oyun oynayalım?"

Evet bunu ben sordum. Hiç beklemediğiniz bir davranış değil mi? Ama çok üzgündü belki kafası dağılır diye düşündüm. Hüzünle bana baktı.

"olur."

Neşeyle ayağa kalktım. Yere oturdum. Karşımdaki yeri vurarak 'otur' demek istedim. Yatağın üstünden kalkarak karşıma geçti.

"ee ne oynayacağız?"

"doğruluk mu cesaret mi?"

Dudağı kıvrıldı.

"emin misin?"

Ne ima ettiğini anlamadım. Omuz silktim.

"evet neden ki?"

Güldü.

"hiç."

"d mi c mi?"

Düşündü.

"d"

Hmm 'd' dedi. İyi de ne soracağım ki buna? aha dur! Madem ikide bir peşimdi bırakmıyor asıl amacı ne öğrenelim değil mi?

"benimle ilişkiye girmek istiyor musun?"

Tereddüt ile sorduğum soru karşısında dudağı kıvrıldı. Yoğun gözler ile gözüme bakıyordu.

"evet."

Yok şimdi üstüme de atlar. Aynı aç bir kurt gibi! Kalbim göğüs kafesimden çıkacak gibi attı. Neden böyle atıyordu. Korku muydu yoksa.. Her neyse.