5. Bölüm Uyan!

129 23 19
                                    

"Luna, hadi ama insan öz abisinden hiç korkar mı?" Dediğinde genç kızın yüreği yerinden çıkacak gibiydi, eline ne geçerse abisine fırlatıyordu, ama her seferinde bir şekilde ıskalamayı başarıyordu. "Sen benim Abim değilsin!" Karşısındaki çocuk kahkahalara boğuldu, "İnsanlara en çok da bu yüzden acıyorum, gerçekleri beğenmediklerinde inkar ediyorlar." Diye düşüncelerini belirtti Mark, "Benim Abim bir karıncayı bile incitmezdi!" Diye haykırdı genç kız, geri adım atarken sırtını duvara çarpmıştı. "Gerçekleri söylememi ister misin? Senin abin azılı bir suçlu, masum insanların çığlıkları ve çaresizliklerinden zevk alıyor!" Dedi yüzündeki gülümsemesiyle, Kaçacak yeri kalmamıştı genç kızın, ışınlanabilirdi, ama başka varlıkları ışınlamayı biliyordu kendisini değil. Abisini dışarı ışınlamaya çalıştı ama abisi başka bir yere gitmedi. "O benim üzerimde işe yaramaz küçük kardelen, abin çam insanların üstüne yıkılıp parçalayacak ve bu yolda seni de istiyor." Dedi kanlı elini uzatarak, genç kız abisinin elini hızla savurdu. Özgünlüğüyle bir polisi buraya ışınlamalıydı ama yüzünü tamamıyla hatırlamadığı için ışınlayamıyordu, şuan o gerçekten... çaresizdi. Şimdiye kadar hep en iyisi olmuştu, en hızlı koşan, en güçlü olan, en iyi dövüşen. Abisi ise onun her zaman bir adım ilerisinde olmuştu, her şeyde en iyisi olduğunu sandığı zamanlarda bunun doğru olmadığını kanıtlamıştı ona. Ama her şeye rağmen onlar ayrılmayacak iki kardeşti, ama, ama şimdi ikiside düşmandan başka bir şey değildi.

Gözleri doluyordu, bunun bir kabustan ibaret olduğunu kendisine kanıtlamaya çalışıyordu.
O sırada kalan tek umuduyla yanına Todoroki'yi ışınladı, ışınlanan oğlan neye uğradığını şaşırmıştı. Biraz sonra olanları biraz olsa da kavramıştı, o kız yine onu ışınlamış olmalıydı. Genç kızın abisinin üstü başı kan içindeyken görünce dövüş pozisyonuna geçti. "Neler olduğunu sonra konuşacağız," dedi arkasını dönmeden Kırmızı beyaz saçlı genç, gözlerini çocuktan bir saniye bile ayırmıyordu. "Bu Ailevi bir mesele çekil çabuk!" Diye bağırdı Mark, "Bu ailevi meselenin içinde sevdiğim biri varsa benim de meselemdir." Dedi soğuk sesiyle. Genç kız oğlanın dediğini tekrarladı, "Sevdiğim biri..." hâlâ yaşayıp onu seven biri vardı, onu koruyan biri... Todoroki oldukça zorlanıyordu, abisi sürekli yumruk ve tekmeler savuruyor hiç beklemediği bir anda arkasından saldırıyordu. Bir süre sonra hareketlerine alışan Shoto Mark'ın tekmesini tuttu, ve bacağını alevle yaktı. Genç kız izlemekten başka bir şey yapamıyordu, kime yardım etmesi gerektiğini kestiremiyordu.

Todoroki kızın abisi için endişelendiğini biliyor, fazla canını yakmamaya önem gösteriyordu. Abisi "Senin için Döneceğim Kardelen..." dedi portaldan geçerken. Todoroki o sırada yere yığıldı, "T-Todoroki!" Diye bağırdı oğlanın kucağına düşmesine izin verirken, çocuğun başı genç kızın kucağında, bedeni yerde yatıyordu. Genç kız hafif bir şekilde Onu sarstı, "Uyan, Uyan Lütfen!" Diye bağırdı, telefonuna uzanmıştı ki baktığında telefonu o karmaşada kırılmıştı, Todoroki'nin kalp atışlarını dinledi. Gittikçe yavaşlıyordu, abisi... özel kozunu kullanmıştı, kalp damarının üstüne atılan ve damarın zarar görüp tıkanmasına yol açan bu teknik ölümcüldü, kalbin en önemli damarına iğne sokmuş gibi hissedildiği, ölümün eşiğindeydi, acil ameliyata ya da güçlü bir vücuda sahip olmaya ihtiyacı vardı hayatta kalmak için, yani bu kumardan başka bir şey değildi. Genç kız oğlanın bedenine sarılıyordu, bu kadar kolay yenilmiş miydi? Ne kadar güçsüz bir kahramandı, daha kendi bedenini bile koruyamıyordu, tüm gücüyle saldırması gerekirdi. Gözleri yavaşça kapanıyor, etraf siyaha bürünüyordu. Ilık rüzgarı saçlarında dolanırken hissediyordu.

𝙱𝚊𝚗𝚊 𝙰𝚒𝚝𝚜𝚒𝚗 (Todoroki x reader)Where stories live. Discover now