𝙱𝚊𝚗𝚊 𝙰𝚒𝚝𝚜𝚒𝚗 (Todoroki x reader)

12. Bölüm Bana Aitsin

Herkese merhaba tekrardan, yorum ve ya yıldız kullanmayan kullanıcılarım, diğer kullanıcılar biliyorlardır çünkü düzenli takip ediyorlar. Ben her hafta sonu bölüm atıyorum.

Çığlıklar beyaz odada yankılanıyordu, genç dişlerini sıkıyordu. Derisinin bazı yerleri kopartılmıştı, yerler kan revan içindeydi. Ne zamandır o odada acı çekiyordu bilmiyordu, ne yemek ne suyu vardı. "Mark kafayı yemiş olmalı" diye düşündü, kafayı yediğini biliyordu ama bu kadar da olacağını tahmin etmemişti. Gencin dişlerini sökmekten vazgeçmişti Mark, ve ona yüzünün çok güzel olduğunu, Tanrı'nın ona verdiği bu güzelliği bozamayacağını söylemişti. Acı çekiyordu, kaçıncı kırılan kemiği olduğunu bilmiyordu. Kan kustu, Mark arada duraksıyor ve tekrar soruyordu; "Katılmayacak mısın?" Genç ise tek bir kelime ile karşılık veriyordu. "Katılmayacağım." Tüm parmakları kırılmıştı, kollarının derisi süzülmüştü, tırnaklarından sadece 3'ü duruyordu, gerisi sökülmüştü. Özgünlüğünü de kullanamıyordu. Bir şey engelliyordu sanki.

Mark alkışladı, ve küçük bir kahkaha attı. "Kararlı çıktın, ama eninde sonunda pes edeceksin." Mark Todoroki'nin kollarından birini tuttu ve tek hamlesinde kırdı. Bıçakla onu öldürmeyecek yaralar açıyordu, lakin böyle giderse kan kaybından ölecekti. Ne kadar geçmişti acaba, merak ediyordu. Tekrar kan kustu, atılan tekmeyle kaburgalarının kırıldığına yemin edebilirdi. Biri geliyor arada sırada onu yakıyor, bazı sorular soruyordu. Genellikle aile üzerine sorulardı bunlar. Sürekli baygınlık geçiriyordu, onu kurtarabilecek kimse yoktu.

O sırada büyük bir patlama sesi duydu, Mark irkilmişti. Bu kelimeyi duyduğuna hiç bu kadar sevinmemişti "Shine!" Bakugou buradaydı, Midoriya, ve arkasında Luna. Kedi çocuk da oradaydı, sinirlenmişti ama sesini çıkarmadı. Sadece mutluluktan ağlıyordu, gülümsüyordu genç. Genç kız afallamıştı, böyle bir durumda bile nasıl o kadar parlak gülümseyebilmişti acaba Todoroki. Kızın ağzını bir el kapattı, Shigaraki... "Sinir bozucusunuz." Dedi, genç kızı hâlâ toza çevirmemişti. Bundan yararlanan sarışın hızla Shigaraki'ye patlamalarından birini gönderdi, genç kız kurtulmuştu. Mark oldukça şaşkın görünüyordu. "Lanet olasıca!" Todorokiyi sandalyeden kurtarmaya başarmışlardı bir şekilde. Oldukları yer havaya uçmuştu, sadece kalıntılar vardı. Todoroki hareket edemiyordu, onun yerine diğerleri tüm güçleriyle saldırıyorlardı. Todoroki tekrar kan kustu, Bunu gören Luna savaşmayı bırakmıştı, hemen onun yanına gitti. Durumu çok ciddiydi, müdahale olmadan yaşama ihtimali çok az, hayır neredeyse hiç yoktu.

Naoki savaşmayı bıraktı, ve usulca kızın yanına geldi ve eğildi. "Seni seviyorum Luna." Sonra durdu ve onların dilinde olmayan bir şeyler söyledi, bayılmıştı. "Lanet olsun!" Genç kız acıyla bağırdı. Naoki'nin kuyruğu ve kulakları gitti. Bir süre sonra ise Naoki tekrar gözlerini açtı, başında bu kadar güzel bir bayan görmeyi beklemiyordu. Ne yapması gerektiğini hatırlıyordu, yavaşça çocuğun alnına dokundu. Yeşil bir ışık Todoroki'nin vücudunu çevreledi. Yaraları iyileşiyordu yavaşça, yeterince iyileşince durdu ve Naoki savaşmak adına kalktı. Todoroki de kalktı, iyi hissediyordu, acısı yoktu. Luna ile beraber savaşıyorlardı, Todoroki intikam almak istiyordu, bu yüzden ilk işi Mark'ın üzerine gitmek oldu. Mark'ı fena bir şekilde yaktı. "Abi!" Elinde değildi, hâlâ aklı abisindeydi Luna'nın. "Abi, neden kötüyü oynuyorsun?" Mark bir yandan savaşırken bir yandan bağırdı. "Kapa o lanet çeneni, sen benim kardeşim değilsin!" Luna bunun üzerine afalladı,

"Elbette öyleyim," Mark güldü, "Sen öyle san," Luna ile Todoroki yer değiştirdi, Şimdi Todoroki bir başkasıyla dövüşüyordu.

Luna kekeledi, "Ne kastediyorsun?!"

Burada bıraksam mı, yok ya bugünlük şerefsizlik yapmayacağım

Mark bir yandan dövüşüyor bir yandan konuşuyordu. "Aptal, annem ile babamın neden öldüğünü bile bilmiyorsun." Luna şok olmuştu, "Tabi ki biliyorum, araba kazasında öldüler." Mark kahkahalarla gülmeye başlayınca Luna donup kalmıştı. "Gerçekten öyle bir anın var mı?" Luna tam itiraz edecekti, "E-Eve..." kan kustu, çok sert bir yumruktu bu yediği. Tekrar anılarını yokladı, gerçekten böyle bir şey hatırlıyor muydu? Hayır, bu, bu sadece

"Benim uydurduğum bir yalandı!" Mark haykırdı, "Sen benim babamın çocuğu bile değilsin,"
Sesi bir anda yükseldi.

"Sen annemin yasak ilişkisinden doğdun! Babamın gözü dönmüştü, önce o adamı, sonra annemi, en sonda kendini katletti... hepsi senin hatandı. Senin yüzünden her şeyimi kaybettim, annem bu dünyaya gelebildiğini bulmuştu, ve tanıştığı o pislik onu çok etkilemişti." Göz yaşlarıyla bağırdı, "Lanet olsun, siz ikiniz farklıydınız, annemle sen... sizden nefret ediyorum!" Gözleri doluyordu, canının yandığı belli oluyordu. Luna donmuştu, buz kesilmişti adeta. Ne diyeceğini kestiremiyordu, ağzını açıyor, ama kelimeler yetersiz kalıyordu. Yumruk üzerine yumruk yiyor, kendisine atılan tekmelerden hiç birini hissetmiyordu. Canı yanıyordu, ama kalbinde, vücudunu kontrol edemiyordu. Todoroki durmadan Luna'nın adını haykırıyordu, ama genç kız donmuştu. "P-peki, ben hangi dünyaya aitim?" Abisi göz yaşlarıyla bağırdı, "Benimle beraber cehenneme aitsin! İkimizde öleceğiz." Göz yaşlarına boğuldu, annesi cidden bunu yapmış mıydı?

Hıçkırıkları diğer seslere karışıyordu, o güzel yüzü mahvoluyordu gittikçe. Genç kız hangi dünyaya ait olduğunu bilemiyordu. Korkuyla ve göz yaşlarıyla hıçkırırken Shoto onu susturdu,

"𝚂𝚎𝚗 𝚘𝚛𝚊𝚢𝚊 𝚢𝚊 𝚍𝚊 𝚋𝚞𝚛𝚊𝚢𝚊 𝚊𝚒𝚝 𝚍𝚎𝚐̆𝚒𝚕𝚜𝚒𝚗 𝙻𝚞𝚗𝚊, 𝚜𝚎𝚗 𝚋𝚊𝚗𝚊 𝚊𝚒𝚝𝚜𝚒𝚗, 𝚋𝚎𝚗𝚍𝚎 𝚜𝚊𝚗𝚊..."

Bu neydi şimdi? Bir aşk itirafı mı?

Herkese Merhaba! 👋 ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Size sarılmak istiyorum, bunu kitabım 602 okunma olduğu zamanda yazıyorum. Eğer bunu okuyorsanız bilmenizi isterim ki, bu kitaba bir şans vermeniz benim için çok değerli, sürekli bana destek oluyorsunuz, ben gerçekten çok mutluyum. Diğer bölümde angst son olacak (kötü son) umarım okursunuz, çünkü çok daha güzel olacağını tahmin ediyorum.

Şuan tam olarak birinin bu kelimeleri okuduğunu, belkide benim adıma sevindiğini bilmek beni çok mutlu ediyor. Buraya yorum yaparsanız sizi tanıyabilir ve size destek olabilirim, ya da bir şekilde bildirim gönderin fark etmez.