20th

237 29 5
                                    

En zor güven psikolojik oyunu da tamamlamışlardı.Şimdi sıra neydeydi?...

^

Hepsi ateşin olduğu yerde toplandılar.Aralarından biri intihar etmek için cebindeki silahı aldı ve çenesinden aşağı boynuna tuttu ama patlamadı.Adam ağlayarak eğilirken birkaç kişi dağılıyordu.

Niragi kıza baktı.Üzgün ama normal duruyordu.Kız üstünde gözler hissettiğinde Niragi'ye döndü.Yanında kafasını ona dönmüş bakıyordu.

Kız bakışlarını anlamaya çalıştı ama bir anlam bulamadı.Niragi kendini çok iyi gizliyordu.
Tam ağzını açıp konuşacakken Karube yanlarına geldi.

"Y/n." kız ve Niragi, Karube'ye döndüler.Karube ilk Niragi sonra kıza baktı ve biraz tedirgin duruyordu.

Karube, Niragi'den haz etmiyordu ve onun kız için iyi olmadığını düşünüyordu.

"Biraz konuşabilir miyiz?" Niragi dişlerini sıkarak Karube'ye baktı ve kızın reddetmesini bekliyordu.

Kız ikisininde kavga çıkarmaması için Karube'ye tamam diyip oradan birkaç adım uzaklaştılar.Karube onun arkadaşıydı ve ona hep iyi davranmıştı.Kızın da onunla konuşmaya hakkı vardı.

"Evet Karube bir sorun mu var?" Karube biraz bekledi ve konuşmaya başladı.

"Bana ilk tanıştığımız gün arkadaşım diye bahsettiğin kişi o muydu?" kız durdu ve yavaşça kafasını sallayıp onayladı.

Karube de kafasını salladı ama bu anladım anlamındaydı be ardından konuştu. "İyi biri olduğundan emin misin? Sadece zarar gelsin istemiyorum."

Kız onları kaşlarını çatmış sinirle izleyen Niragi'ye döndü.Eskiden olan anılarını hatırladı ve gülümseyerek geri kafasını çevirdi.

"Evet eminim, eğer onu o kadar sene tanıyorsam o bana karşı hep iyiydi." Karube inanmasa da onaylamaktan başka bir şey yapamazdı.

"Peki, dikkatli ol." kız anlam vermese de neden bu kadar endişelendiğini merak etti.

Karube'nin arkasından bakarken yanında hissettiği hareketlilik ile döndü ve Niragi'nin öldürücü bakışlarına maruz kaldı.

"Neden sana bu kadar yakın?" dediği şey hiç soru gibi gelmiyordu daha çok sinirle söylenmiş bir 'ondan uzak dur' uyarısı gibiydi.

"Arkadaşım." kız Niragi'nin kıskançlık yaptığını anlamıştı ama arkadaşlarıyla arasına girmesine izin vermeyecekti.

"Tek arkadaşın ben olmalıyım ama değil mi?" diyerek kızın önüne gelen saçı kulağının arkasına atıp uçlarına kadar parmaklarını ayırmadı.

Kız arkadaşlarıyla küsmek veya aralarının açılmasını istemiyordu.Bunun aynsıını eskiden Niragi içinde yapmıştı.Tek arkadaşı Niragi'ydi ve zorbaları olmasına rağmen onun yanında olmuştu.

"Suguru umarım aramızı açmayı düşünmüyorsundur, onları seviyorum." Niragi kaşlarını çatıp kızın yüzüne yaklaştı ve tıslar gibi konuştu.

"Kim bilir?" kız gözlerini devirerek uzaklaştı ama belinden tutulan el ile vücudunun Niragi'ye yapıştığını hissetti.

𝑷𝒊𝒆𝒄𝒆𝒔 𝒐𝒇 𝑷𝒂𝒔𝒕/𝗦𝘂𝗴𝘂𝗿𝘂 𝗡𝗶𝗿𝗮𝗴𝗶/Where stories live. Discover now