29th

151 19 19
                                    

Kalan oyuncular red ederken havai fişekler patlamaya devam ediyordu.

^

Artık kız için tüm sesler gittiğinde kendini boşlukta buldu.

Yavaşça gözlerini kırpıştırarak açarken gözünü beyaz ışığın alması sebebiyle zar zor açabilmişti ama etrafı bulanık görüyordu.Birkaç insanın ve bilmediği birkaç eşyanın seslerini duyduğunda onu kurtarmaları için konuşmaya çalışıyordu.

Ağzı o kadar kurumuştu ki ağzını açamıyordu.Birinin gözünün önğnde dikilip yüzüne baktığını gördü.Önlük, bone ve maskeli bir doktordu.Doktorun sesini net bir şekilde işittiğinde "Uyanıyor, tekrar dozunu ayarlayın." dediğini duydu.

Onu kurtaracak olan kişini tekrar bayıltması onu korkutmuştu.

Bu sefer gözlerini açtığında daha farklı bir yerdeydi.Aynı beyazlık gözlerini kamaştırırken etrafı görmeye çalılıyordu.

Gözlerini sonunda açabildiğinde tekrsr olduğu gibi bulanıklaşmıştı.Bir süre sonra bulanıklaşma kaybolup yetini netliğe bırakırken etrafı tanımaya başlamıştı.

Bir hasta odasındaydı.Kafasını çevirip sağa sola baktı ama odada yalnızdı. Odanın kapısı açıldığında yavaşça o tarafa döndü ve içeri giren elinde kağıtlar tutan doktora baktı.

"Y/n L/n. Ağır bir hayati tehlike atlattınız.Umarım şu an iyi hissediyorsunuzdur." yüzünde belirttiği gülümseme ile konuşmuştu.

Kız dikleşmek için yerinden kımıldadığında doktor ona yardım ederek oturur hale geldi.
Omzu sarılı ve bacağını kaldıramıyordu.

"Sadece omzum ağrıyor." doktor bunu beklediği için gülümseyerek kafasıyla onayladı.

"Merak etmeyin gündelik olarak ayarlanan ilaçlarınızı düzenli içtiğiniz sürece yaralarınız çabuk iyileşecektir."

"Ne oldu bana?" kız içindeki merakına yenik düşerek sordu.

"Büyük bir meteor çarpması ile birlikte Tokyo şehrinin çoğu hasar aldı.Sizde bunlar içindesiniz." kız anlamayarak bakıyordu.

Bunca şeyin sebebi meteor muydu?
Kafasından geçen bulanık anılar onu düşünmeye zorluyordu.
En son ne yaptığını düşünmek için çabaladı ve başardığında hızla doktora soru sordu.

"Arkadaşım, o nerde? iyi mi?" kız telaşlıydı.

"Arkadaşınız?" doktor tanımadığını belli ederek yanıtladı.

"Suguru Niragi." doktor adını duyduğunda kafasıyla onaylayarak gülümsedi.

O iyi merak etmeyin.Sadece karnından yaralanmış ve teni biraz hasar görmüş ama ağır bir durumu yok.Eğer sormak istediğiniz bir şey yoksa dinlenmeniz için sizi yalnız bırakayım." doktora yok anlamında kafasını sallayan kız ile birlikte doktor odadan çıktı.

Kız geri yaslanarak derin bir nefes aldı ve neler yaşadığını hatırlamaya çalıştı.Bunu ona yapan şey kesinlikle bir meteordan ibaret olamazdı ama ne olabilirdi sorusuna da cevap bulamıyordu.

Biraz dinlenmek için uyumaya karar verdiğinde gözlerini kapadı ve düşüncelerden kendini uzaklaştırdı.

Bir saat sonra ise susuzluk hissiyle uyanarak yanındaki komidine uzandı ve su doldurmaya başladı.İçtiğinde rahatlayıp tekrar uyumaya devam etmek istiyordu. Bedeni yeterince yorgun düşmüş ve uykuya ihtiyaç duyuyordu.

Tekrar uykuya dalmada zorlanmadan başardı ve uyumaya devam etti.Birkaç saat uyuduktan sonra uykusunu almış bir şekilde gözlerini açtı.

Yanında gördüğü silüet ile sıçrayarak geri çekilmeye yeltense de kısa zamanda bunun kim olduğunu anlayıp yüzüne bakıyordu.

Yatağın yanındaki sandalyede oturmuş ve kızın elini tutmuş olan Niragi masum bir şekilde uyuyordu.Kız bu halini gördüğünde iyi olduğunu kendi gözüyle görüp gülümsedi.

Yatağında biraz hareketli yatmış olan kız kendini düzeltmek için kımıldandı fakat bu Niragi'nin kuş gibi uykusundan hemen uyanmasını sağladı.

///

aaaa final yaklaşmış hazırlıklı olsanız iyi olur...

sonraki bölüm bu kitaba veda ediyoruz...

iyi okumalar

...

𝑷𝒊𝒆𝒄𝒆𝒔 𝒐𝒇 𝑷𝒂𝒔𝒕/𝗦𝘂𝗴𝘂𝗿𝘂 𝗡𝗶𝗿𝗮𝗴𝗶/Où les histoires vivent. Découvrez maintenant