Taehyung arkadaşı Eunwoo'nun bağırışına cevabı es geçip ufak bir tokalaşma sonrası önden içeriye adımlarken bakışları istemsizce etrafta dolanıyordu. Kendisini tekli koltuklardan birine atıp yayıldığında sinirden sırıttı.
Tam tahmin ettiği gibi Jungkook ortalıklarda yoktu. Olmayacaktı da büyük ihtimalle. Kaçacaktı.
Diğerleri de gelip kendilerini Taehyung getirmemiş de on saat yürümüşler gibi yorgunlukla koltuğa attıklarında Taehyung çoktan konuşan arkadaşları arasında hala bir şeyler düşünüyordu. Bakışları merdivendeydi tabi.
"Diğer iki günün iyi geçmesi için Jungkook'tan şimdi özür dileyeceksin sus. Jungkook!"
Sonunda Taehyung dikkatini çeken konu ve isimle ortama odaklanırken derin bir nefes aldı. Yüz ifadesi istemsizce sertleşip BamBam'ı bulurken onun da kendisine baktığını gördü. Tamam, Jungkook konusunda biraz sert çıkmıştı arkadaşına ama elinde değildi. Jungkook'u öyle ağlarken görünce kendisini tutamamıştı.
"Jungkook! Gelsene aşağıya!"
Eunwoo'nun bilmem kaçıncı bağırışına da tepki gelmediğinde Taehyung dudaklarını birbirine bastırıp telefonunu eline aldı ve Jungkook'la olan sohbetine girdi.
taehyung: aşağıya gel
jungkook: eunwoo'ya söyle gelmeyeceğim böğürüp durmasın hem sebep?
taehyung: özledim
Taehyung yazdığından sonra yukarıdan gelen bir şeyin düşme sesiyle sırıtırken dudaklarını birbirine bastırdı ve parmaklarını birkaç saniye belli olmasın diye dudak çevresinde gezdirdi. Özlemişti gerçekten de.
jungkook: şerefsizsin
taehyung: yüzüme de söyle de o küçük dilini koparayım
jungkook: koparırsın kesin gelmeyeceğim çok özlediysen sen gel
taehyung: hayırdır odana mı atıyorsun beni
jungkook: abimin arkadaşını neden odama atayım
Taehyung'un keyifli ifadesi son okuduğuyla kaybolurken dudak içini sinirden sertçe ısırıp parmaklarını son kez hareket ettirdi ekranda ve işi bitince kapatıp kenarıya koydu sertçe.
taehyung: son kez söylüyorum aşağıya gel
Aradan geçen iki dakika sonunda bakışlarını çekmediği merdivendeki hareketlilikle dudaklarını birbirine bastırdı.
İlk önce uzun beyaz ince bacaklar doldurdu bakış açısını, dolgun uyluklarına gelen siyah şortla sertçe yutkundu. Hemen ardından şortun üzerine uzanan açık mavi tişört ve tamamı gözüktü Jungkook'un. Uzun saçları yüzünün iki yanından uzanıp alnında kakül oluştururken ensesini kapatıyordu resmen.
Jungkook uzun saçını kulağının arkasına iterken gözleri tek bir kişiye tutundu tüm süre boyunca. Uzun bacaklarını genişçe açarak koltukta yayılmış, dirsekleri koltuk kenarına yaslanıp elleri kucağına düşmüş hafif çatık kaşlarla kendisini süzen Taehyung'a takılmıştı. O bakışlar da neydi öyle?
Gözleri birleştiğinde tüm hislerine rağmen gözlerini devirerek diğer herkese kısa bir bakış atmış ve abisinin yanında durmuştu. Bakışları abisinin komutuyla koltuktan kalkıp karşısına gelen Bambam'a kaydığında herkesin anlayacağı şekilde yüzünü buruşturarak baktı ona.
Bambam bu ifadeyle yalandan sırıtıp boğazını temizlemişti. "Jungkook, seni tuvalete kilitlediğim için özür dilerim. Sen de benden küfrettiğin için özür diler misin?"
Jungkook ağırlığını bir bacağının üstüne vererek kollarını göğsünde bağlamış ve zaferle alay karışık bir ifadeyle karşısındaki çocuğu baştan sona inceliyordu. Düşünür gibi yapıp aşağılayacı bir bakış attı ona. En son saçını savurdu.
"Dilemem şerefsiz it seni. Aferin! İşte böyle eşşek gibi özür dileyeceksin köle! İtsin it!"
Bambam afallarken Yoongi ve Namjoon çoktan kahkahaları salmışlardı ortama. Taehyung ise tutamadığı yarım sırıtmayla merdivenlere koşan bedenin arkasından bakarken Eunwoo Bambam'ı tutmuştu.
"Bırak! Öldüreceğim bu şeytanı bırak!"
Namjoon ve Yoongi daha çok gülerken Taehyung duyduklarıyla ciddileşerek bakmıştı arkadaşına. Derin bir nefes alarak alt dudağını dişleri arasında gevelerken parmakları dudaklarını buldu yine.
