kardeş: niye gelmiyorsun eve annem bugün de namjoon'da kalacak dedi
abim: evet
kardeş: evin yok mu senin gelsene işte
abim: hayırdır çok mu özledin sanki rahat rahat yaşa işte normalde çok istiyorsun sanki aynı evde kalmayı
kardeş: olsun kan var yani arada göresim geliyor bazen
abim: yok almayım sağ ol
kardeş: taehyung'la da konuşmuyorsunuz kaç gündür
abim: görüldü jungkook soracakların varsa sor ders çalışıyorum hem burada gelmem eve daha
kardeş: ben geleyim mi
abim: hayır sor hadi konuşalım
kardeş: o zaman neden öyle davrandın bana
abim: on üç yaşındaydın
kardeş: kendin diyorsun on üç
abim: jungkook tam ergenlik dönemindi ağzına bir yıldır tanıdığım arkadaşımın adını takmış düşürmüyordun sana kaç kere söyleme şunu dedim inat eder gibi gelip gidip beni sinir etmek için söyleyip durdun en son geldin ciddi bir şekilde açılacağım dedin
kardeş: evet açılacaktım
abim: taehyung on sekiz yaşındaydı jungkook on üç yaşındaki seni kabul eder mi sanıyordun ya da buna göz yumar mıydım
kardeş: yazıyor
abim: içimde kalmasın diye deme bunu söylediğin an taehyung götüyle gülerdi sana sen hepimizin şu anki karakterlerimizde yaşayıp durduğunu mu sanıyorsun taehyung lisede nasıldı bilmiyorsun bile adam akıllı büyüdükçe olgunlaştık anlamıyorsun bunu bir türlü
kardeş: ne olurdu ki
abim: taehyung mahvederdi seni iyi biriydi ama gülerdi jungkook çok gülerdi kendinden küçük sınıflara bile böyleyken ortaokula giden sana mı olmayacaktı tüm özgüvenini yerle bir ederdi içine kapanırdın hassas birisin ve daha da mahvolurdun bunu istemedim taehyung seni üzsün istemedim
kardeş: bun yneden o zaman söulemdin
abim: söylemedim mi söyledim bin kere söyledim sana anlamıyordun beni dinledin mi ki hiç adam akıllı kaç kere konuşmaya çalıştım seninle
ben çok mu meraklıydım senle aramı bozmaya kardeşim olarak üzülmeni istemedim amk taehyung seni üzsün istemedim ben üzdüm
çünkü bi şekilde benle yine toplardın ben seni üzdüğüm gibi topladım da jungkook yine ben yanındaydım ama taehyung o zaman bunu yapmazdı seni kırıp da toplamazdı şu an taehyung'la bu durumda bile olmazdık
kardeş: niye saldırdın bana o zaman
abim: bu bir bahane değil ama dayanamadım artık bu konuda sus dedikçe daha da konuşuyordun o zamanlar çok diledim ama şimdi bir daha diliyorum özür dilerim kardeşim
kardeş: ben de özür dilerim kaşın için çekinip daha erken söylemediğim için
abim: sorun yok çekinmeni sağladığım için yeniden özür dilerim şimdi nasıl mutluysan öyle mutlu ol
kardeş: şimdi nite bu kadar sinirlendin peki
abim: ikiniz de yalan söylediniz çünkü taehyung'a imasıyla sordum jungkook ama o bana kardeşim rahat ol dedi sende yok deyip durdun bense en son öğreniyorum bilmiyorum canım sıkıldı işte bir şeylere boşver
kardeş: o konuda yemin ederim ki taehyung kardeşim diyerek mahvedip durdu beni pek de yalan değil aslında o da zor kabullendi ona da kızmq barışın lütfen
abim: neyse takma bunları halloldu mu bir şeyler kafanda
kardeş: hayır kapıya aç
abim: ne
kardeş: sarılmamız lazım abi kapıyı aç hafi yoksa tek başıma ağlayıp duracağım
abim: aptal velet bekle
[][][]
Abiler her zaman sizi düşünürrr (not: abim yok) (ablayım aynı şeyler)
Bir de hiç mi kardeşinizle ölümüne kavga etmediniz amk da Eunwoo'ya bu kadar kızıyorsunuz?!!! Kardeşimin kaç kere kol derisini tırnaklarımla kaldırdım hatırlamıyorum bile saçları elimde kaldı hep Bi de nispet yapar gibi 'ıy tırnağım kirlendi' falan diyordum ki bu geçen haftalar yaşandı övlwpsşdpwğ Sonra gidip gönlünü alıyorum ama Çok abarttınız benceeee
(eunwoo=ben)
Görüşürüz🫶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
