manitam:
taehyung
pişt
cevap ver
iyi misinsevgilim:
iyiyim yavrum senmanitam:
yavrum
musevgilim:
hım
yavrummanitam:
hasbinallah ya bayılıcam şimdi|
görmedi değil mi kimsesevgilim:
görmedi
senden bir şey anladılar mımanitam:
hayır
aptal eunwoo
bin yıl dursa gelmez
sabahın köründe kapıma dayandı ya
neyseki kitliydisevgilim:
nasıl korktun amamanitam:
korkarım tabi!
korkarak uyandım kalkmaya çalıştım
sen hala beni tutup uyuma derdindesinsevgilim:
güzel uyuyorduk çünkümanitam:
uyuruz ki bir dahasevgilim:
uyuruz tabi
abin anladı mı bir şey
anlasın da sikim belasını|manitam:
yok ya
niye kilitliydi falan dedi
ben de sana ne dedimsevgilim:
iyi demişsin
bebeğim
konuşmak ister misinmanitam:
yoongi abi mi söyledisevgilim:
evetmanitam:
tamam
sen sor merak ettiğin varsa
ne desem bilemiyorum çünküsevgilim:
on üç yaşındaydın bildiğim kadarıyla
nasıl oldumanitam:
evet
evimize geldiğin ve tanıştığımız ilk gün
çok dikkatimi çektin
her şeyinle
ayrı bir havan vardı
istemeden seni izleyip durdumsevgilim:
hatırladım o günü
küçük olduğun için gözlerin daha da kocamandımanitam:
sonraki her sefer de daha çok dikkatimi çektin
sebebi yok
sadece seni görmem yetiyordu
adının geçmesi bile yetiyordu taehyungsevgilim:
görüldümanitam:
sonra ben evde senden hoşlandığımı söylemeye başladım
ciddiye almadı annemle babam
ama eunwoo kızıyordu bana sürekli
arkadaşım o benim kes diye
sonra yaşın küçük de diyordusevgilim:
sonramanitam:
on dördümde ciddi bir şekilde sana açılacağımı söyledim
reddetmeni bile göze almıştım
sana uzaktan bakmak istemiyordum artık
yanına gelmek istiyordum
konuşmak istiyordumsevgilim:
görüldümanitam:
içim gidiyordu taehyung
her gördüğümde konuşacağım diye kendimi gazlıyordum
sadece bir nasılsın sorusu için ama yapamıyordum
sonundaysa ağlıyordum
komik değil mi 😅sevgilim:
değil|
üzülmüşsün hep|manitam:
neyse işte
eunwoo ilk defa o kadar ciddi oldu
kavga ettik
yanağımda iz kaldı
baya bir konuşmadık
yoongi abi sayesinde aylar sonra konuşmaya başladıksevgilim:
görüldümanitam:
aradan geçen dört yılda da seni içime gömdüm
unuttum
daha doğrusu
unuttuğuma inandımçocukluk aklıydı dedim eunwoo'yla bir daha kavga etmeyelim diye
çünkü abim
kavga etsek bile seviyorum onu gerçektensevgilim:
biliyorummanitam:
ne zaman biri bana bir adım atsa bu süreçte
onların bana geldiği gibi gidemedim
çünkü ne kadar unuttuğumu bilsem de sürekli kendini hatırlattın içten içe
haberin yokken bile izin vermedinsevgilim:
canım acıyor|manitam:
sana yine bakıyordum ama kendimi de inandırdım o gözle olmadığına ve çocukluk olduğuna
ta ki
sen yazana kadarsevgilim:
ne oldu ben yazıncamanitam:
konuştukça içimdeki tüm uhdeler ortaya çıktı
o yaşıma geri döndüm sanki
tüm beklediğim senmişsin taehyung
senden başkası da olmazmış ömür boyu
ben bunu anladımsevgilim:
bebeğim benim
özür dilerim jungkook
o zamanlar fark etmeyip seni her şeyle herkesle tek başına bıraktığım için özür dilerimmanitam:
dileme şapşal
haberin bile yoktu
hem belki o zaman sana gelsem alayla reddederdin
en azından şimdi aşık ettim kendime😍sevgilim:
jungkookmanitam:
efendimmsevgilim:
aşığım sana[][][]
Uzun bir bölümdü diğerlerine kıyasla.
Jungoo dört beş yıl bunun acısını çekmedi btw.
Unuttuğuna inandı ve hayatına devam etti.
Konuşmaya başladıklarında duyguları yeniden uyandı yavrumun.Görüşürüz🫶
ŞİMDİ OKUDUĞUN
where is ur brother? |taekook ✔️
FanfictionJungkook abisi için kendisine mesaj atıp duran abisinin arkadaşı Taehyung'dan çok bunalmıştı.