"Söylesene gölgeci, benim sana karşı hissettiğim bu bağlılık da bir esaret mi?"
Bu bir vahşetti.
Bu bir savaştı.
Bu belki bir esaretten kurtuluş, belki de ellerini bağlamaktı.
Biz büyük bir savaşın ortasındaydık. Bu bombalı bir araca binmeye benziy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
hheeeeeeeeelooooooo!!! yukarıdaki şarkıyı mutlaka açıın, iyi okumalarrr<3
Bars Karan Akpınar'ı ilk kez bu kadar dağılmış görüyordum.
Dakikalardır arabayı durdurduğu yerdeydik. Hareket etmiyorduk, Bars konuşmuyordu. Öylece yola bakıyordu ve yolun diğer tarafından geçen arabalar bize korna basıyorlardı. "Bars," diyebildim en sonunda kelimeler ağzıma ulaşmayı başarmışken. "İyi misin?"
"Aile nedir bilir misin kuklacı?" diye sordu. Sesi titrekti, ağlamıyordu ama fazlasıyla üzgündü.
Bazı soruların cevabını kimse veremezdi. O soruların ucu cehennemdeydi.
"Hayır," dedim dürüstçe. Bana döndü ve gülümsedi acıyla. "Bende bilmem pek," dedi. "Aile nedir? Ne yapar? Ne işe yarar? Hiç mi bilmiyorsun sen? Bana anlatsan olmaz mı?" Çocuk gibi tavrına karşılık olarak ne cevap vereceğimi bilemeden birkaç saniye suratına bakakaldım öylece. Sonra sadece bir saniye sonrasında bile kendime kızacağımı bilsem de onu kendime çektim, başını göğüs kafesime yasladım. Kolları zayıfça vücuduma sarıldı ve iç çektiğini duydum. "Aile nedir bilmem," dedim fısıltıyla. "Neler yapar da bilmem. Ama sana istediğin zaman sarılırım Bars. Saçlarını okşarım, gülümserim, kendi esaretinden kurtul diye elimden geleni yaparım. Dinle, buradayım ve senin yanındayım. Sevgi dışında her şey için belirsizimdir heykelci, bir sevgim nettir benim."Derin bir nefes aldı, kokumu mu içine çekti yoksa bu bir bıkma ifadesi miydi anlayamadım.
Burnunu çekti ve güldü. "Benim gibi korkutucu bir adamın umarım ki şu anlarını kaydetmiyorsundur herhangi bir yere." Muzip sesine karşılık kıkırdadım. Bende dolan gözlerimi kırpıştırdım ve gözlerine baktım. "Aklıma kaydettim bile."
"İyi o zaman," dedi kendini hafifçe geri çekip bana alttan alttan bakarak. "En azından güzel bir yere kaydetmişsin." Başımı yana yatırdım ve gülümsedim. "Yalnız," dedim kendimi beğendiğimi belli eden bir tavır takınarak. "İlerideki eşin benim bu görüntüleri aklıma kaydettiğimi bilirse senin için pek hoş olmaz sanırım." Bakışlarımı etrafta gezdirdiğim sırada büyük bir kahkaha attığını işittim. Göz ucuyla ona baktığımda bana bakıyordu. "Ben aşık olamam gölgeci," dedi. "Dünya'yı birisi için yakmama gerek yok şimdilik."
