Altın Tepsi

I

Bölüm 1 | Neredesin Sen?

Parmaklarım mikrofonu sarmışken gözlerimi kapattım ve şarkıya girmeden hemen önce gülümsedim. Kemancının hemen arkamdan verdiği o hoş melodiyle sağa sola istemsizce sallanırken türkü bardaki misafirlerimizin bardak tokuşturma seslerini ve kendi aralarında konuşmalarını dinledim. Hepsi bir orkestranın parçasıydı ve ben bundan inanılmaz keyif alıyordum. Fazlaca maskaraya boğduğum kirpiklerimi kırpıştırarak açtıktan hemen sonra mikrofonu standından çıkarıp elime aldım.

"Fikrimin ince gülü, kalbimin şen bülbülü..."

Şarkıya girmemle birlikte yankılanan sesimle konuklar konuşmayı bırakıp dikkatlerini tamamen bana vermeye başlamıştı. Bedenlerini sahne tarafına doğru çevirip büyülü gözlerle bana bakıyorlardı. Bardaki tüm ışıklar kapatılıp sahnedeki sarı ışık üzerime doğru düştüğünde hemen arkamdan bana eşlik eden orkestramın kulaklarıma verdiği hayranlık dışında başka bir şeye odaklanamıyordum. Kendimi tamamen müziğe bırakarak şarkıya devam ettim.

"O gün ki gördüm seni, yaktın ah yaktın beni..."

Hemen en yakınımdaki masada oturan birkaç adamın sadece sesime değil, bedenime de hayranlık duyarak beni süzdüğünü hissettiğimde o masanın durduğu yerden uzaklaşarak sahnenin bir diğer ucuna doğru yürüdüm. Dikkatimi dağıtmalarına ve şarkıdan kopmama neden olmalarına izin veremezdim. Muhsin abi yine bunun lafını yapacaktı. Yaklaşık beş senedir burada çalışıyordum ama bir türlü aramızdaki bu çatışmayı çözememiştik.

Buraya solistlik için ilk geldiğimde çalışmamı istememişti. Çünkü benden beklediği şey sadece solistlik yapmam değildi. Türküleri söylerken cilveli olmamı, konuklara kur yapmamı, istediği kıyafetleri giymemi bekliyordu. Ona bunları yapamayacağımı söylemiştim. Kendi istediğim kıyafetleri giyecek, sadece şarkımı söyleyecek ve mekandan ayrılacaktım. Gerekirse tüm bunları yapmayı reddettiğim için maaşımdan kesebileceğini söylemiştim.

Her ne kadar buna razı olmasa da onu yalnızca bir geceliğine sesimi dinletmek için ikna edebilmiştim. Tek bir gece mekanında türkü söylemem yetmişti. Sesime hayran kalan konukların beni tekrar sahnede görme isteği Muhsin abiyi ikna etmişti.

Şartlarım karşısında ise tıpkı dediğim gibi daha düşük bir maaşla anlaşmıştık. Yine de yıllardır aynı istekler karşısında başımın etini yiyordu. Değişmeyeceğimi ve sınırlarımın olduğunu biliyordu. Zaten zorunda olmasaydım onun gibi biriyle anlaşmayacağımın da farkındaydı. Çok daha düzgün bir mekanda çalmak isterdim. Burayı tercih etme sebebim daha az bilinir bir yer olmasaydı. Tam olarak öyle bir yere ihtiyacım vardı.