Je bent zoveel meer dan enkel die kleine // Bankzitters

Deel 6 'What the fuck is dit?!'

POV Zoë

Na de prank op Koen ben ik terug naar Robbie zijn kamer gegaan. Matthy en Koen zijn ook terug naar hun originele verstopplaats gegaan aangezien ze nog bezig waren met de video. Ik beslis om op Robbie zijn bed te gaan liggen en even wat op Instagram te kijken. Ik zoek het kanaal van de Bankzitters op en schrik even wanneer ik zie dat ze op dit moment 403.000 volgers hebben! Ook kijk ik naar de accounts van Robbie, Matthy, Milo, Raoul en Koen. Ik klik bij elk van hen op de knop om hen te volgen. Nog geen 3 minuten later krijg ik een melding van Instagram dat zowel Koen, Robbie en Matthy me terug zijn gaan volgen. Ook krijg ik een DM binnen van Robbie. Hij stuurt 'We zijn de video aan het afronden, ik kom binnen 10 minuutjes ook naar mijn kamer. X' Ik stuur hem een antwoord terug waarin ik zeg dat dat oké is. Na zijn berichtje krijg ik ook een melding dat Milo en Raoul me terug zijn gaan volgen. 

12 minuten na mijn bericht komt Robbie zijn kamer binnen en zegt 'Sorry dat het zo lang heeft geduurd, ik had ook liever die tijd met jou besteed.' 'Het geeft niet. Ik heb ondertussen Matthy en Koen ook beter leren kennen.' vertel ik hem. Ik vertel hem ook wat Koen tegen me zei toen ik naar het toilet wou en hoe Matthy en ik hem gepranked hebben. Daar moest Robbie ook eens goed mee lachen. Hij vertelde me ook dat ik dit soort 'flirterig' gedrag wel kan verwachten in hun vriendengroep. Ze doen het vooral voor de grap. Het is goed dat ik dit weet. Ondertussen stellen we elkaar nog wat vragen om mekaar beter te leren kennen tot er op de deur wordt geklopt. 'Wat is er?' vraagt Robbie. Milo doet de deur van zijn kamer open en vraagt of we mee willen eten aangezien de rest pizza gaat bestellen. We geven allebei onze bestelling door aan Milo en daarna gaat hij terug weg terwijl hij nog achterna roept 'Veilig zijn he kleine!'. Robbie wordt rood en zegt 'Sorry, trek je van hem niks aan. Zo zijn jongens gewoon, vaak alleen maar aan seks denken. Maar ik niet he! Nou, ja ik denk er ook wel aan maar ik bedoel dat ik andere bedoelingen heb. Oooh shit, waarom kan ik dit nu niet gewoon uitleggen zoals ik het bedoel!' Hij drukt zijn gezicht in zijn handen en ik merk dat hij gefrustreerd is. Ik moet lachen van zijn speech en neem zijn handen vast. 'Het is oké Robbie, ik snap wat je bedoelt. No worries.' stel ik hem gerust. 

Robbie en ik hebben nog een tijdje met elkaar gepraat. Ik begin hem toch echt wel leuk te vinden! Zijn vrienden mogen hem dan wel klein noemen, maar voor mij is hij al zoveel meer dan dat! Ik voel me goed bij hem en hij geeft me een rustgevend en veilig gevoel. 'Zoë?' vraagt Robbie me ineens. Ik was even in gedachten verzonken. 'Ja?' vraag ik hem. 'Het is ondertussen wel al wat later en we moeten nog eten. Als je wilt mag je hier ook blijven slapen. Maar enkel als je dat wilt hé! Ik snap het als dat te vroeg voor je is, maar ik wou het gewoon even voorstellen.' 'Heel graag Robbie, maar ik heb niets bij me van slaapkleren en ik zou eigenlijk ook nog moeten douchen.' vertel ik hem. 'Geen probleem! Je kan hier douchen en ik zal je wel een T-shirt geven om in te slapen.' Dat lijkt me een goed plan. 'Eten is er!' hoor ik iemand vanuit de gang roepen dus gaan ik en Robbie maar naar de eetkamer. 

Wanneer we met zen allen aan tafel zitten, deelt Milo mee dat hij zo meteen naar huis gaat. Hij is de enige die niet samen met de rest in Casa Del Huts woont. Ik vind het spijtig dat hij weggaat, want ik vind alle jongens wel leuk om vrienden mee te worden. Ze hebben me allemaal met open armen ontvangen. 

Na het eten laat Robbie me zien waar de badkamer is zodat ik kan douchen. Hij geeft me nog een T-shirt van hem en een trainingspak van de Bankzitters mee. Ik bedank hem ervoor en sluit de deur. Wanneer ik in de douche sta, merk ik dat er alleen maar mannenproducten te vinden zijn. Typisch! Dan zal ik morgen maar naar de Kruidvat moeten gaan om zelf nog wat spullen bij te kopen die ik hier kan gebruiken. Wacht, wat?! Serieus Zoë? Je bent al inkopen aan het doen om in het huis van een jongen te zetten en zijn vrienden terwijl je hen nog maar 2 dagen kent! Uuurgh ik voel me gewoon echt goed bij Robbie, ik weet niet hoe het komt. Ik heb met hem al een betere band dan dat ik ooit met één van mijn exen gehad heb. Ergens hoop ik gewoon dat Robbie weet dat ik oprecht met hem tijd wil doorbrengen en niet omdat hij bekend is. Ik moet maar eens snel doordoen, want in de douche ga ik altijd overthinken. 

Na het douchen trek ik het T-shirt aan dat ik van Robbie heb gekregen. Ook doe ik de trainingsbroek van de Bankzitters aan. Wanneer ik Robbie zijn kamer binnenga, is het er donker. Ik veronderstel dat hij dan wel in de woonkamer zal zijn. Ik ga dan maar naar de woonkamer en zie iedereen, behalve Milo op de bank zitten. Milo zal al naar huis zijn vertrokken. De jongens zijn volgens mij in een hevige discussie aangezien niemand het merkt dat ik voor de bank sta en niet weet wat ik moet doen omdat ze allemaal languit plaats innemen. Na een tijdje kijkt Raoul me aan en kucht eens naar de jongens terwijl hij naar me knikt. Dan merkt de rest me ook op. Robbie zegt dat ik wel bij hem mag komen zitten. Hij doet zijn armen voor me open als teken dat ik tegen hem aan mag zitten. Dit doe ik dan ook en hij legt zijn armen om me heen. Na nog wat gediscussieer beslissen we om een film op te zetten. 

Ik word wakker van een hard geluid. Heh? Ben ik nu op de bank in slaap gevallen?! Ik merk dat Robbie niet meer bij me ligt en ook de andere jongens zijn weg. Behalve Matthy. 'Sorry, ik dacht dat mijn telefoon stiller stond. Ik wou je niet wakker maken.' zegt hij tegen me. Ik vraag hem waar de andere jongens zijn. Hij vertelt me dat Raoul gaan slapen is, Koen is gaan opnemen en dat Robbie even naar het toilet is. 'Vind je het erg om hier met mij alleen te zitten?' vraagt hij me dan. 'Nee hoor, ik vind het niet erg. Jullie zijn allemaal leuke gasten en ik voel me goed bij jullie.' Ik merk dat Matthy een beetje twijfelt aan mijn antwoord. Hij vraagt dan ook 'Ben je zeker dat je ons leuk vindt? Of ben jij ook één van de vele meisjes die ons enkel leuk vindt voor de fame.' Hier weet ik even niet wat ik moet zeggen. Ik was al bang dat Robbie zou denken dat ik hem gebruikte, maar dat nu ook Matthy dat denkt.. dat had ik niet verwacht. Ik krijg tranen in mijn ogen en moet mezelf bedwingen om niet te gaan huilen. 'Neenee! Sorry Zoë, ik bedoelde niet dat je zo bent! Ik wou het gewoon voor de zekerheid vragen omdat we zo wel wat meisjes kennen. Ik wou je echt niet beschuldigen. Het spijt me zo!' zegt hij dan. Hij spreidt zijn armen en vraagt of hij me mag knuffelen om me te troosten. Ik zeg dat het mag en dan komt hij me knuffelen. Door de knuffel voel ik me weer iets beter en stop ik met huilen. Op dat moment komt Robbie de kamer terug binnen. 'What the fuck is dit?!' hoor ik hem kwaad roepen.