Je bent zoveel meer dan enkel die kleine // Bankzitters

Deel 10 'Game night'

POV Zoë

Wanneer Robbie en ik terugkomen van het shoppen, heeft Raoul al gekookt voor ons. "Perfecte timing!" roept hij naar ons wanneer hij de pot spaghetti op tafel zet. Hier kan een heel leger wel van eten! Robbie en ik zetten ons bij aan tafel. Alle jongens zitten al aan tafel, behalve Koen. Hij komt de eetkamer binnen en zet zich tegenover me. Hij lacht naar me en ik lach terug. Ik hoop dat hij zich het hele gedoe niet teveel meer aantrekt. Dat doe ik ook niet. Onze vriendschap is echt te belangrijk voor mij. "Bon appétit" zegt Raoul tegen ons waardoor hij me uit mijn gedachten haalt. 

Na het eten ruim ik samen met Milo de tafel af. Hij is ook blijven eten en is van plan een nachtje te blijven slapen. "Hoe gaat het nou met je?" vraagt hij aan me terwijl we al de afwas in de vaatwasser steken. "Gaat wel hoor Miel, en met jou?" "Gaat ook wel hoor." antwoordt hij, maar zijn blik verteld me iets anders. "Ik merk aan je dat er iets aan de hand is. Wil je er graag over praten?" Hij schud zijn hoofd. "Ik wil er nog niet over praten, maar een knuffel is altijd welkom." Hij spreidt zijn armen en ik geef hem een knuffel terwijl ik naar hem fluister dat alles wel goed komt. Daarna gaan we naar de woonkamer.

Timeskip naar 20.15u 

Ik zit samen met alle Bankzitters, behalve Robbie op de bank in de woonkamer. Robbie komt naar beneden. "Nou guys, ik ga vertrekken. Ik kom deze nacht ergens pas thuis dus blijf zeker maar niet op." De jongens knikken eens naar hem en mompelen wat. Wanneer ik Robbie gedag wil zeggen, komt hij al naar me toe op de bank. Hij drukt een kus op mijn mond, wat zowel ik als de rest van de Bankzitters niet verwacht hadden. "Wat is dit nou weer?!" hoor ik Milo schreeuwen terwijl Matthy niet uit zijn woorden geraakt. "Zijn jullie samen?" vraagt Raoul. Ik weet niet goed wat zeggen. Ik dacht dat Robbie het nog tussen ons wou houden voor een tijdje. Niet dus. Niet dat ik het erg vind, maar ik had niet verwacht dat de jongens het zo te weten zouden komen. Omdat ik niet weet wat ik moet antwoorden op Raoul zijn vraag, kijk ik naar Robbie in de hoop dat hij een antwoord gaat geven. "Ja, we zijn samen" bevestigd hij. Koen kijkt me met een glimlach aan, staat op en komt me een knuffel geven. Hij fluistert in mijn oor "Ik ben oprecht blij voor je." Ik neem hem nog wat steviger vast en bedank hem. Na hem komen zowel Matthy, Milo en Raoul mij en Robbie feliciteren. Daarna vertrekt Robbie naar zijn vrienden en gaan ik en de jongens weer op de bank zitten. 

"Zullen we misschien een film opzetten?" vraag ik aan de rest. Ze kijken elkaar allemaal kort even aan en ik weet niet wat er gebeurd. "Wacht maar" zegt Matthy plots. Hij zet de TV aan en voor ik het weet speelt er een video van de Bankzitters. Het is de verstoppertje video! Maar die staat nog niet online... "Jij krijgt de primeur!" vertelt Milo me. 

De video is nu 7 minuutjes bezig tot ik me ineens rot schrik. Ik zie mezelf op beeld staan. Dit is het moment dat ik schrik van Matthy die zich in de keuken heeft verstopt. Ook de beelden van Koen die zich verstopt heeft op het toilet en onze discussie over het toilet zijn gebruikt. De video gaat verder. Dan komt ineens het stuk waarin ik met Matthy de prank bespreek en dat we hem uitvoeren. Wanneer de video verder speelt, vind ik het zelfs niet erg dat ze deze beelden hebben gebruikt. Het is erg leuk geworden! Je kan echt merken aan de jongens dat ze gelukkig zijn op het moment dat ze deze video aan het opnemen waren. Iedereen maakte zoveel plezier. Wanneer ik nu naar ze kijk terwijl ze mee de video bekijken, kan je hen ook echt zien stralen. 

"Zoë, vind je het erg dat we de beelden met jou gebruikt hebben? Als je het erg vindt kunnen we ze er nog altijd uithalen. De video staat nog niet online. We wilden hem eerst aan jou laten zien." vraagt Raoul me na het bekijken van de video. Ik vertel hem dat ik het niet erg, maar juist leuk vind. De video is echt superleuk geworden! "Jules en Lilly zullen dit echt zo leuk vinden! Vooral Jules, hij is echt fan van jullie. Hij zal zijn ogen niet geloven als zijn eigen zus meespeelt in een video van de Bankzitters." "Laat ze dan allebei eens naar hier komen." stelt Koen voor. "Dat zou wel leuk zijn ja, maar dan moet het voor iedereen van jullie oké zijn." Niemand stribbelt tegen, iedereen vindt het een goed idee. 

"Heeft iemand al een idee voor een video voor volgende week?" vraagt Matthy aan de rest. Niemand van de andere Bankzitters reageert op hem. "Misschien kunnen jullie nog eens een karaoke video maken." stel ik voor "Ik heb nu een paar video's van jullie bekeken en de karaoke sprong er voor mij echt uit." De jongens vinden het een goed idee. "Ik wil enkel meedoen als Zoë ook meedoet." zegt Koen dan ineens. Hij kijkt me aan en daagt me uit. "Oké dan." geef ik toe "Het was mijn voorstel, dus ik zal meedoen."

Timeskip naar 22.30u

We hebben alles klaargezet voor de karaokevideo. Er is drank bijgehaald en de karaokeset ook. Ik heb ook nog ovenhapjes klaargemaakt zodat we niet drinken op een lege maag. Ik weet van mezelf dat ik op een lege maag snel aangeschoten raak. 

Wanneer we begonnen zijn met opnemen, doet Matthy de intro. Matthy en ik starten met 'Bob de Bouwer'. Raoul zingt 'watskeburt', Milo zingt 'Roller coaster'. Daarna zing ik samen met  Koen  'Oya lele', Milo en Raoul zingen 'Seks met die kale'. Om af te sluiten zingen we met z'n allen 'Als het avond is'.  Daarna besluiten we om de video af te ronden. 

Wanneer we klaar zijn met de video beslissen we om nog een spelletje 'Truth or dare' te spelen.
Wanneer Koen mij aanduidt, kies ik dare. "Ik daag je uit om Milo een lapdance te geven. Anders moet je drinken." Ik heb ondertussen al genoeg gedronken, dus ik besluit de dare maar te doen. Ik ga naar hem toe. Ik ga voor hem staan met mijn rug naar hem toe en schuur met mijn kont over zijn schoot. Daarna draai ik me, leg mijn armen om zijn nek en ga op zijn schoot zitten met mijn benen rond hem heen. Dan schuur ik terug over hem en voor ik het weet voel ik zijn stijve. "Wajow, hij heeft al een stijve!" roept Koen naar ons. Milo begint een beetje te blozen en fluistert in mijn oor "Is niet mijn schuld, dat jij er zo goed uitziet en dit zo goed kan." Ik beslis om op dit punt op te houden. Mijn dare is volbracht en ik ga terug naar mijn plaats. 

Timeskip naar 03.24u

Na de karaoke en 'Truth or dare' hebben we alles opgeruimd. Het is nu 03.24u en Robbie is nog steeds niet thuis. Ik begin me zorgen te maken. Ik wil niet gaan slapen. De jongens en ik besloten om gewoon nog wat gezellig te praten met elkaar, maar na een extra 30 minuten is hij er nog steeds niet. "Ga maar slapen jongens, jullie hoeven niet mee wakker te blijven. Ik red me wel tot hij thuis is." vertel ik hen. Maar daar gaan ze niet mee akkoord. Wanneer ik een glas water voor mezelf ga halen, zie ik dat ze iets aan het bespreken zijn. Nog voor ik terug de woonkamer in kom, zijn ze allemaal verdwenen. Spijtig wel.. Maar voor ik het weet zie ik ze allemaal de woonkamer terug in komen terwijl ze met verschillende matrassen sleuren. Die leggen ze één voor één in de woonkamer. "Wat is dit?" vraag ik hen. "Een slaapfeestje" krijg ik als antwoord. "Dacht je nu echt dat we jou hier alleen gingen laten tot Rob thuis komt?" vraagt Matthy me terwijl hij me een knuffel geeft. 

Iedereen gaat op een matras liggen en we praten nog wat. Raoul, Koen en Milo vallen al snel in slaap. Ik niet, ik vind het moeilijk om op Robbie te wachten. Matthy heeft het gemerkt, want hij wil nog niet gaan slapen tot ik ook ga slapen. "Ik ben blij voor je dat je je geluk gevonden hebt met Robbie." zegt hij tegen me. Dit bevestig ik. 

Na een 35 minuutjes nog te praten met Matthy beslis ik om toch maar te gaan slapen. Het is nu 04.30u en Robbie is nog steeds niet thuis. Ik hoop maar dat hij veilig is...