Je bent zoveel meer dan enkel die kleine // Bankzitters

Deel 7 'Verkering?'

POV Zoë

'What the fuck is dit?!' hoor ik Robbie kwaad roepen. Matthy laat me snel los. 'Ej maat, het is echt niet wat je denkt.' zegt hij dan kalm. Maar Robbie wordt er helemaal niet kalm van. 'Waarom knuffel je haar nou man?! Je weet toch..' en dan wordt hij onderbroken. 'Ik vroeg net aan Zoë of ze wel oprecht met je was. Dat ze het niet voor de fame of het geld deed. Ik wil gewoon het beste voor je! Maar ze had het verkeerd opgenomen waardoor ze zich slecht voelde en ik haar gewoon troostte. Doe nou eens even rustig, er is niets aan de hand!' Na dit gehoord te hebben merk ik dat Robbie uiteindelijk toch kalmeert wanneer ik Matthy zijn verhaal bevestig. Ik ga meteen naar Robbie toe en geef hem een knuffel. Ik kan het niet aanzien dat hij zich zoveel zorgen maakt omdat Matthy me een knuffel geeft. Hij heeft toch niets om bang voor te zijn? Dit bewijs ik hem door hem nog een kus op zijn wang te geven waar Matthy bij is. 'Het spijt me jongens..' zegt Robbie dan. 'Zoë, zullen we maar gewoon gaan slapen?' vraagt hij me dan. Ik knik en zeg nog slaapwel tegen Matthy. Daarna volg ik Robbie naar zijn kamer. 

Wanneer ik in Robbie zijn kamer ben, trek ik de Bankzitters trainingsbroek uit. Robbie zijn T-shirt hou ik nog aan zodat ik hierin kan slapen. Robbie ligt al in zijn bed wanneer ik erbij ga liggen. Voor een moment is het echt pijnlijk stil. Ik weet niet of ik nog iets moet zeggen over dat gedoe van net. Ik wil echt niet dat Robbie denkt dat ik iets voor Matthy voel, terwijl hij zelf degene is waar ik toch wel vlinders voor voel. 'Zoë..' zegt hij dan om de stilte te verbreken. 'Ja?' 'Sorry voor mijn gedrag van daarnet. Ik was denk ik gewoon jaloers op Matthy.' 'Maar waarom ben je jaloers dan?' 'Omdat ik je leuk vindt oké!' zegt hij me dan op een hardere toon. Ik schrik er eerlijk gezegd wel van. Ik had niet verwacht dat Robbie ook iets zou voelen voor mij. Die zin moet even tot me doordringen voordat ik antwoord. 'Ik vind jou ook leuk.. Erg leuk zelfs' Op dat moment draait hij zich naar me om. 'Kijk me eens aan.' zegt hij me dan. Dat is mijn teken om me ook op mijn zij naar hem te draaien. Wat heeft hij toch mooie ogen! 'Vind je me echt leuk, Zoë?' 'Tuurlijk! Al van het moment dat we elkaar leerde kennen!' 'Je vindt me toch echt niet leuk gewoon voor de fame zoals Matthy dacht he? Ik wil gewoon zeker zijn! Sorry' Ik merk dat hij zich schaamt bij het stellen van deze vraag. 'Nee Robbie. Ik wist niet eens wie je was toen ik je leerde kennen. Ik vond je al leuk voordat ik wist dat je aan YouTube deed.' Op dat moment pakt hij mijn kin en trekt deze zachtjes naar zich toe. Voor ik het beseft drukt hij zacht zijn lippen op de mijne. Ik hou hem niet tegen. Integendeel, ik druk mijn lippen nu ook tegen de zijne. Zo gaan we nog even verder tot Robbie de zoen onderbreekt. 'Wil jij mijn vriendin worden?' 'Heel graag!' We beslissen wel om het nog even onder ons te houden en het niet tegen de andere Bankzitters te vertellen. Hierna ben ik degene die een nieuwe zoen start. Robbie slaat zijn armen om me heen en zo vallen we uiteindelijk ook in slaap. 

Timeskip naar de volgende ochtend

Ik word wakker en zie dat Robbie nog ligt te slapen. Ik besluit om op te staan, maar hem nog te laten liggen. Ik heb best wel honger dus ga op zoek naar eten. Wanneer ik in de woonkamer aankom, zie ik Koen daar zitten. 'Goeiemorgen Koen!' 'Ej goeiemorgen Zoë. Goed geslapen?' 'Ja hoor.' zeg ik dan. 'Dat zal wel als je bij Robbie hebt geslapen.' deelt hij me mee terwijl hij naar me knipoogt. 'Hou je bek, Koen!' hoor ik Robbie achter me zeggen. Ik hoop dat ik hem niet heb wakker gemaakt toen ik opstond. Robbie maakt een ontbijtje voor ons terwijl ik beslis om nog even te gaan praten met Koen tot Robbie roept dat het ontbijt klaar is. We gaan met zen allen aan tafel zitten. Ook Raoul komt mee eten. Hij is ondertussen ook wakker. 'Er zou nog gewinkeld moeten worden voor het avondeten. Heeft iemand zin om te gaan?' vraagt Raoul met zijn slaapkop. Ik merk dat niemand er echt zin in heeft dus ik stel voor dat ik wel zal gaan als er nog iemand met me meegaat. Er is nog altijd niemand echt enthousiast om mee te gaan, maar Koen geeft zich op als vrijwilliger. 'Top, thanks guys!' zegt Raoul na de discussie. 

Na het ontbijt ruimen Koen en Raoul de tafel af. Ik beslis om hen te helpen. Ik neem de borden van tafel en ga achter hen aan tot ik ze opeens hoor praten. Ik denk dat dit gesprek niet voor mij is bedoeld omdat ze fluisteren. Ik zou hen niet moeten afluisteren, maar dan hoor ik ineens mijn naam. 'Ik heb wel gemerkt dat je zoveel naar haar zit te staren. Wat is er aan de hand man?' vraagt Raoul aan Koen. 'Ej gast ik staar echt niet naar haar hé. Ik kan zo'n lelijk mens niet eens lang aankijken. Laat staan iets beginnen met haar. Zo iemand zou ik echt niet willen hebben hoor!' antwoordt Koen.  Ik krijg het even benauwd. Heeft hij dit nu echt gezegd? Oké dat hij geen relatie met me wilt, maar moet hij echt zo reageren? Ik ga terug naar de woonkamer en zet de borden terug op tafel zonder iemand onderweg aan te kijken. Daarna vlucht ik naar Robbie zijn kamer, want ik wil even alleen zijn na deze opmerking. Slecht idee! Blijkbaar is Robbie zich aan het omkleden terwijl ik binnengestormd kom. 'OMG, wat is er aan de hand Zoë?' Ik weet even niet wat ik hem moet zeggen. Ik wil hem niet vertellen wat Koen me heeft gezegd nu ik en Robbie verkering hebben. 'Ik mis Jules en Lilly gewoon.' vertel ik maar als smoes tegen hem. 'Ik denk dat ik na het avondeten nog eens naar huis ga zodat ik ze terug kan zien. Dan hebben jij en de andere jongens ook even geen last van me.' 'Maar je bent toch altijd welkom hier! Ik hoop dat je dat weet. Iedereen vindt je echt leuk, je bent helemaal geen last voor ons!' Voor Robbie nog iets kan zeggen, wordt er op de deur geklopt. Koen komt de kamer binnen en vraagt of ik klaar ben om naar de winkel te gaan. Ik vertel hem dat ik er zo aan kom.  Ik heb hier echt geen zin in...