Je bent zoveel meer dan enkel die kleine // Bankzitters

Deel 8 'Koen's confession'

POV Zoë

Na wat twijfelen over dat ik wel wil meegaan naar de winkel met Koen, beslis ik om toch maar naar de woonkamer te gaan. Als we terug zijn van de winkel kan ik meteen terug naar huis vertrekken en hoef ik zijn gezicht even niet meer te zien. Zonder ook maar een woord tegen hem te zeggen, stap ik zijn auto in. Er is een awkward stilte, maar dat boeit me even echt niet. 'Waarom heb je gehuild?' vraagt Koen me dan ineens. 'Ik heb niet gehuild.' zeg ik hem. Ik hoop dat hij de snik in mijn stem niet hoort. 'Ga nou niet tegen me liegen, Zoë. Ik kan toch gewoon zien dat je gehuild hebt. Je ogen zijn helemaal rood en ik hoor het in je stem. Ondertussen ken ik je ook wel goed genoeg om te merken dat je iets dwarszit.' Ik vertel hem hetzelfde verhaal als dat ik tegen Robbie heb verteld. Ik vertel hem dat ik Jules en Lilly mis en dat ik daarom deze avond naar huis ga. Ik weet niet of hij het gelooft, maar hij gaat er toch niet verder op in. 

Wanneer we bij de winkel aankomen is het nog steeds awkward tussen ons. Zou hij het doorhebben dat ik hem en Raoul gehoord heb? Ik weet het niet. Ik pak nog een bus shampoo en conditioner voor mezelf mee. Niet dat het nu nog nodig is nu ik toch naar huis ga, maar je weet maar nooit wanneer ik nog eens bij hen blijf slapen. 

Koen en ik hebben alle spullen die we nodig hebben en we gaan terug naar de auto. Ik kan deze awkward stilte echt niet meer gedragen! 'Ik heb gehoord dat je tegen Raoul zei dat ik dat ik een lelijk mens ben!' flap ik eruit. Ik wilde het hem echt niet vertellen, maar ik kon het echt niet meer voor mezelf houden. Even blijft hij staan, tot hij zegt 'Kom even in de auto zitten, daar hebben we wat privacy en kunnen we rustiger praten.' Zo gezegd, zo gedaan. Ik volg Koen naar zijn auto waarin we allebei plaatsnemen. Weer blijft het even stil. Koen laat zijn hoofd hangen en zucht. Ik probeer het gesprek terug op gang te brengen en vraag hem 'Ga je het me nog uitleggen?' Voor ik het weet is mijn uitleg daar. 'Zoë, ik zei het niet omdat ik die dingen meen. Ik zei het alleen maar omdat ik je leuk vindt.' 

Heel kort deel, I know sorry. Ik wou dit deel gewoon echt eindigen met een cliffhanger. Sorry, not sorry!