အိမ္မက္ေတြဟာ ေကာင္းကင္က တိမ္စိုင္ေတြလိုပဲေပါ့
ႏိုးထလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း လြင့္စင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြား တတ္တာမ်ိဳး
..... .... ..... .....
ခရမ္းေရာင္ suit ကို ေသသပ္စြာ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ CEO Park က သည္ေႏွ့မွာလည္း
မွိန္က်မသြားတဲ့ အေရာင္ရင့္ရင့္ႏွင္းဆီ ေလးပါပဲ
ႂကြႂကြ ေလး လမ္းေလ်ွာက္ကာ ရံုးတက္ လာသည္က ေန႔တိုင္းရံုးတက္ေနက် ပံုစံအတိုင္းပါပဲ
မ်က္ႏွာသည္ အေရာင္မိႈင္းပ်ပ်ျဖင့္ ရာသီဥတု သိပ္မသာယာ သည္ကလြဲလို႔
ေဘးက secretary အစ္မကလည္း လိုက္ပါသာေနရသည္ မေကာင္းေသာ ရာသီဥတု အေျခအေနမွာ အမွားအယြင္း တစ္ခုမွမ႐ွိရေလေအာင္ သတိႀကီးစြာ ထား ၿပီး boss၏ အေျခအေနကို အကဲခတ္လ်ွက္
"ဒီေန႔အတြက္ ဘာအစီအစဥ္ေတြ႐ွိလဲ"
"ဒီမနက္ meeting တစ္ခု ႐ွိပါတယ္
ေနာက္ထပ္ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး"
"အင္း ဒါဆို meeting စၾကတာေပါ့"
မေတြ႔ခ်င္ေသာ္လည္းမေတြ႔ခ်င္သူမ်ားကို ေတြ႔ရေပဦးမည္။
လူမႈေရးႏွင့္ အလုပ္သည္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပား ႐ွိေနသည္မို႔
အစည္းအေဝး စသည္ကတည္းက Mr.Chen သည္ အစည္းအေဝးအေပၚ စိတ္ဝင္စားဟန္မ႐ွိသူကဲ့သို႔ ပင္
CEO ထိုင္ခံုမွ Jimin ဆီသို႔သာ မ်က္ဝန္းေတြက မခြာတမ္း တည္႐ွိေနခဲ့သည္။
CEO ကေတာ့ မသိေက်းကြၽံ့ ျပဳလ်ွက္
အစည္းေဝး ၿပီးလုလု အခ်ိန္တြင္ Jimin သူ၏ ဖုန္းေလးမွ အခ်က္ျပ မီးေလးလင္းလက္လာသည္ ကို ေတြ႔ လိုက္ရသည္။
အေရးမႀကီး ဟု ထင္ေသာ္လည္း ဒုတးိယေျမာက္ message စာတန္း ေလးေၾကာင့္ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ ကာ အလ်ွင္စလို ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ဓာတ္ပံု တစ္ခုက သူ႔မ်က္ခံုးတန္း တို႔ကို က်ံ့ဳသြားေစသည္။
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနလိုက္တာ
ငယ္က သူမဟုတ္တဲ့ တျခား တစ္ေယာက္ကို ဖက္ၿပီး ရယ္ေမာေနလိုက္တာ
မနာလိုခ်င္စရာ ေတြမ်ား
"အစည္းေဝး သိမ္း လိုက္ေတာ့ အၿပီးသတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို စဥ္းစားလာခဲ့ ၾကပါ
ေနာက္တစ္ပတ္ မွာ အတည္ျပဳမယ္
YOU ARE READING
အလႊာ (အလွှာ)(Completed)
Romanceကို႔ ဘဝမွာ ကိုခ်စ္တဲ့ ႏွင္းဆီ ေတြရယ္ ငယ္ရယ္ ပဲ လိုအပ္တာပါ ကို့ ဘဝမှာ ကိုချစ်တဲ့ နှင်းဆီ တွေရယ် ငယ်ရယ် ပဲ လိုအပ်တာပါ
