ညစာစားၿပီးတည္းက သူ႕မနက္အစည္းအေဝးအတြက္ စာ႐ြက္စာတန္းေတြကိုေသခ်ာလိုက္စစ္ရသည္ ။မနက္က်ရင္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေစဖို႔ ညတည္းကၿပီးမွျဖစ္မည္ ။
လက္ေတာ့ႏွင့္အလုပ္လုပ္ေနတုန္း သူ႕ေပါင္ေပၚအတင္းတိုးထိုင္ကာ တေစာင္းအေနအထားႏွင့္လည္တိုင္ေတြကိုဖက္တြယ္လာသည့္ အန္တီ ။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ အန္တီ "
ေက်ာျပင္အားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဖက္ထားေပးရင္း လည္တိုင္ေလးၾကားတစ္ခ်က္နမ္းရွိုက္ကာေမးေတာ့ သူ႕ရင္ခြင္ထဲကေနေမာ့ၾကည့္၍ေခါင္းယမ္းျပသည္ ။
"ဟင့္အင္း တို႔ကိုအာ႐ုံမစိုက္နဲ႕ ။သူ႕အလုပ္ကိုသာလုပ္ပါ "
လည္တိုင္ၾကားထဲအတင္းတိုးဝင္ကာႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးေတြႏွင့္ ဖြဖြနမ္းသည့္ အန္တီ ။ထိုႏႈတ္ခမ္းေတြက လည္ပင္း ညွပ္ရိုးေနရာေတြကိုလည္း တတိတိကိုက္လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာတြင္း ဟပ္ယူလိုက္ႏွင့္ ။
အန္တီ့ရဲ႕ဒီအျပဳအမူကို ျမင္႐ုံႏွင့္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ သူသိတယ္ ။ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆီ အနားကေနမခြာကပ္တက္သည့္အမ်ိဳးသမီး ။သူ႕အနားကို အရမ္းကပ္သည္ ။
"သူ႕ ေရႏြေးအိပ္ကပ္ေပးရအုံးမလား? "
"ဟင့္အင္း "
ရင္ခြင္ထဲကေန သူ႕အကၤ်ီေကာ္လံစကိုကိုင္ကာ ေခါင္းေတြခါယမ္း ေျဖသည္ ။အန္တီဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ သူ႕အႀကိဳက္ဆုံးဘဲ ။လတိုင္းလတိုင္း ဒီအမ်ိဳးသမီးကလူကိုကေလးေလးလို တြယ္ကပ္ေနတက္တာ ဒီလိုရက္ပိုင္းေလးေတြမွာဘဲ ရွိတာ ။
တျခားရက္ေတြရဲ႕ လူႀကီးဆန္တက္တဲ့ အန္တီ ။အရွက္ႀကီးတက္တဲ့ အန္တီ့ကိုလည္း ခ်စ္သလို ။ပြတ္သီပြတ္သပ္ အန္တီ့ကိုလည္း တမ်ိဳးေလးအူေတြယားၿပီး ခ်စ္သည္ ။
"ဘာစားခ်င္တာ ရွိလဲဟင္ ။တစ္ခုခုေပါ့ "
"ေတာ္ၿပီ ။တို႔ကို အာ႐ုံမစိုက္ပါနဲ႕လို႔ဆိုေန သူ႕အလုပ္မၿပီးေသးဘူးမဟုတ္လား? "
"အင္း ။ခဏေစာင့္ေနာ္ သူ႕အလုပ္ေတြအၿပီးသတ္လိုက္မယ္ "
"ဟုတ္ "
ကေလးေလးေတြလိုျပန္ေျဖေနတဲ့အန္တီ့အား အသည္းယားလြန္း၍လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကိုယ္လုံးေလးအားဖ်စ္ညစ္ကာ အလုပ္မွာအာ႐ုံစိုက္ရေတာ့သည္ ။
