ទីក្រុងសេអ៊ូល
ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង…
Night Club…
សម្លេងតន្ត្រីញាក់កន្ត្រាក់អារម្មណ៍លាយឡំនិងភ្លើងពណ៌ភ្លឹបភ្លែតចម្រុះពណ៌ទាក់ទាញយុវវ័យគ្រប់រូបទាំងប្រុសទាំងស្រី ឱ្យយោលយោគចង្កេះ គ្រលែងខ្លួនទៅមកទៅតាមចង្វាក់នៃតន្ត្រីដែលបានប្រគុំឡើង។ឯខ្លះទៀតក៏អង្គុយផឹកស្រាទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន
ដឹបបបបប!!
"អាយ៎…" សម្រែកដ៏ស្រួយស្រេសរបស់ស្រីបម្រើភេសជ្ជៈនៅក្នុងក្លឹបរំលេចឡើងខណៈពេលដែលខ្លួនដើរមិនប្រយ័ត្នធ្វើឱ្យបុកនឹងបុរសមាឌមាំម្នាក់។ជីមីនងើយសម្លឹងមើលផ្ទៃមុខសង្ហាររបស់គេបន្តិច ខ្លួនចាប់ផ្ដើមញ័រទទ្រើកដោយភាពភ័យខ្លាច ក្នុងពេលដែលដឹងថាមនុស្សប្រុសម្នាក់នោះជាអ្នកណា
"សុំទោសលោក ឱ្យខ្ញុំសុំទោសផង" រាងតូចតូចរហ័សឱនមុខចុះស្របនឹងពាក្យសុំទោសដែលរបូតចេញពីបបូរមាត់ពណ៌ស៊ីជម្ពូ ទឹកនេត្រារលីងរលោងដក់តាមរង្វង់ភ្នែកមូលក្រឡង់ប្រៀបបាននឹងវង់ចន្ទ្រា។រាងសង្ហារយ៉ុនហ្គីចាប់ផ្ងើយចង្ការបស់នាយតូចឡើងបន្តិច នាយសម្លឹងមើលមុខរបស់រាងតូចចុះឡើងៗមួយស្របក់ មុននឹងបោះសម្តីយ៉ាងស្រទន់ដែលមិនមែនជាអត្តចរឹតរបស់គេកន្លងមក៖
"ទៅធ្វើការរបស់ឯងបន្តចុះ" រាងតូចងក់ក្បាលញញឹមអរគុណដល់គេហើយក៏ចាកចេញទៅយ៉ាងរហ័ស
"ពួកឯងគួរតែដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចហើយ?" យ៉ុនហ្គីស្តីទៅកាន់កូនចៅដែលឈរនៅខាងក្រោយខ្នងរបស់ខ្លួនខណៈពេលដែលកែវភ្នែកមានពន្លឺចាំងចែងសម្លឹងមើលដំណើរល្វត់ល្វន់របស់រាងតូចមិនដាក់
………
ភូមិគ្រឹះ មីន
រាងសង្ហារយ៉ុនហ្គីបោះជំហ៊ានវែងចុះពីឡានទំនើបរបស់ខ្លួនដោយមានរាងកាយកំលោះតូចដែលសន្លប់ស្តូកស្តឹងបាត់ស្មារតីនៅក្នុងរង្វង់ដៃមាំ។ដើរមកដល់ក្នុងបន្ទប់គេងនាយផ្តេកខ្លួន ណាមីន ទៅលើគ្រែទំហំឃីងសាយថ្នមៗ មុននឹងចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួនចោលទាំងអស់ដោយយកកន្សែងពោះគោមករុំល្វែងខាងក្រោមជំនួសវិញ
"អ្ហឹម…ផ្អែមណាស់" យ៉ុនហ្គីទម្លាក់បបូរមាត់ក្រាស់ឃ្មឹករបស់ខ្លួនគ្រប់គ្រងលើបបូរមាត់តូចមានស្នេហ៍។នាយសូកអណ្ដាតក្តៅសើមចូលក្នុងក្រអូមមាត់របស់ជីមីនកេវគ្រវាសគ្រវាត់ពពាក់ពពួនគ្នាមួយសន្ទុះទើបងើបមុខឡើងវិញបន្តិចដោយស្តីសសើរពីរសជាតិនៃបបូរមាត់របស់កំលោះតូចអមជាមួយស្នាមញញឹមកំហូច។បាតដៃដែលពោរពេញទៅដោយសសៃរបបោសអង្អែលសាច់ភ្លៅសខ្ចីយឺតៗមុននឹងឈានទៅដល់ភាពទន់ជ្រាយរបស់ជីមីន។
