ភរិយាលោកប្រធានាធិបតី (part 7 )
« ថ្ងៃនេះ អ្នកប្រុស មានការណាត់ជាមួយ លោកមីននៅម៉ោង ៦ ល្ងាច បាទ »
« ខ្ញុំដឹងហើយ » ជុងហ្គុកនិយាយទាំងមិនមើលមុខលោកអ្នកចាត់ការអីបន្តិចសោះ ព្រោះតែភ្នែករវល់មើល រាងតូចញញឹមឥតឈប់
« បើចឹង អ្នកប្រុស ខ្ញុំសុំទៅធ្វើធុរៈ សិនហើយ » លោកអ្នកចាត់ ការឃើញបែបនេះហើយក៏មិនរំខាន ហើយឱនគោរពបន្តិច ក៏ដើរចេញទៅធ្វើកិច្ចការរបស់ខ្លួនវិញ
( អ្នកប្រុស ថ្ងៃនេះចម្លែកណាស់ នៅសុខៗ ក៏ញញឹម ពីមុន មុខមនុស្សស្រីណាក៏មិនចង់ មើលផង សូម្បីតែ ប្រពន្ធខ្លួនឯង ពេលនេះបែរជាសម្លឹងមើលអ្នកប្រុសតូចទាំងព្រិចភ្នែកទៅវិញ ) លោកអ្នកចាត់ការដើរ ចេញបណ្តើរ គិតក្នុងចិត្តទាំងងឿងឆ្ងល់ បណ្តើរ
« ហ៊ឹម … ក្រអូបណាស់ បើសិនជាបេះវាដាក់ក្នុងបន្ទប់ នោះ គឺ… ល្អហើយ » ថេយ៉ុងក៏បេះផ្កាលីលី4 5 ទង យកទៅដាក់ក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួន ស្រាប់តែ
( នោះ គឺ … អរ គឺ … »
« លោកអ្នកចាត់ការ … » គេឃើញលោកអ្នកចាត់ការ របស់ ជុងហ្គុក ដែលដើរចេញមក ទើបហៅជាការគួរសម
« បាទ !! តើអ្នកប្រុសមានការអ្វី មែនទេ ? » លោកអ្នក ចាត់ការឮហើយ ក៏ដើរទៅរករាងតូចព្រមទាំង ឱនគោរពបន្តិច
« អត់មានអីទេ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែ ហៅលោកឪ្យផ្កានេះប៉ុណ្ណោះ ផ្កានេះក្រអូបណាស់ បើសិនជាលោកមិន បានស្រូបយកក្លិន របស់វាទេនោះ ពិតជាគួរឲ្យស្តាយណាស់ ណេះ! ខ្ញុំឪ្យលោកមួយទង » កាយតូចថាហើយក៏ហុចផ្កាលីលីឪ្យមួយទងប៉ុន្តែមើលទៅ លោកអ្នកចាត់ការ ហាក់ដូចជាស្ទាក់ស្ទើ
« អឺ… អ្នកប្រុស....ខ្ញុំថា… » ព្រោះតែមានក្រសែភ្នែក ពិជឃាត មួយគូ សម្លឹងមកពីលើភូមគ្រឹះ ធ្វើឲ្យលោកអ្នកចាត់ ការមិនហ៊ានទទួល ផ្កាពីដៃរាងតូច
« អ្នកប្រុសខ្ញុំមានធុរះត្រូធ្វើជាបន្ទាន់ ខ្ញុំសុំលាសិនហើយ »នាយក្រាស់ឈរសម្លឹងមើលមករហូត ប៉ុន្តែរាងតូចមិនបានចាប់អារម្មណ៍ដឹងនោះទេ បើនាយមើលគេនៅក្នុង បន្ទប់ពីចម្ងាយ ហើយនាងនៅខាងក្រៅនឹង
