ប្រលោមលោកខ្នាតខ្លី

3.2K 123 2
                                    

ភាគ២:សិស្សច្បង

#រីងៗ

"អូ!!ដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយ បងទៅសិនហើយថេហ្យុងជីមីន តោះទៅអាហ្គុក"គ្រាន់តែលឺសម្លេងកណ្ដឹងសាលាភ្លាមនាយក្រាស់យ៉ុនហ្គី ក៏បបួលមិត្តទៅថ្នាក់ដោយមិនភ្លេចលារាងតូចទាំងពីទេ លារួចពួកនាយក៏ដើរចេញសម្ដៅទៅថ្នាក់របស់ពួកនាយ ចំណែករាងតូចទាំងពីក៏ដូចគ្នាដែល

"បាទសិស្សច្បង តោះកាថេទៅថ្នាក់ប្រយ័ត្នយឺត"

#ថ្នាក់រៀន

"តោះប្អូនៗបើកសៀវភៅបន្តមេរៀនយើង"សិស្សទាំងអស់ក៏បន្តការសិក្សាយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់នាលិកាបន្តដើទៅមុខបន្តិចម្ដងៗពីមួយម៉ោងទៅមួយម៉ោងមិនយូម៉ោងចេញទៅផ្ទះក៏មកដល់(កាត់ឆាប់ចប់🥲)

"ប៉ុណ្នឹងចុះប្អូនៗអាចរៀបចំរបស់ទៅផ្ទះបាន"

"បាទ/ចាស៎អ្នកគ្រូ"

"តោះថេយើងទៅផ្ទះ"ជីមីនក៏បបួលរាងតូចទៅផ្ទះ

"អើតោះ"ថារួចពួកគេទាំងពីដើរសម្ដៅទៅមុចសាលារងចាំអ្នកផ្ទះមកទទួល

SKIP

"អាថេយើងទៅផ្ទះមុនហើយ"ឃើញអ្នកបើកឡានមកទទួលហើយរាងតូចជីមីនក៏លាមិត្តទៅផ្ទះដោយទុករាងតូចនៅតែម្នាក់ឯង

"អើជិះប្រយ័ត្នប្រយែងតាមផ្លូវ"រាងតូចនិយាយទៅមិត្តអោយជិះប្រយ័ត្នប្រយែងព្រោះគ្រោះថ្នាក់យើងមើលមិនឃើញទេ

"អើ!!ឯងឆាប់ទៅផ្ទះផង យើងទៅហើយ"ផ្ដែផ្ដាំមិត្តរួច ឡានក៏បើកចេញទៅនៅតែរាងតូចសម្លឹងមើលឡានមិត្តបើកចេញទៅផុតពីក្រសែភ្នែកទើបគេដកភ្នែកចេញមកវិញ

"ស្មាលណាអ្នកបើកឡានមកទទួលយើងទៅហ៉ឹម!!!"ថេហ្យុង ឈរដកដង្ហើមធំខ្លួនឈរមួយសន្ទុះហើយនៅមិនឃើញមានអ្នកណាមកទទួលទៀត បន្តិចក្រោយមកក៏មានឡានមកឈប់ជិតគេ រាងតូចដកភ្នែកចេញពីផ្លូវបែមកមើលឡានដែលឈប់នៅជិតគេវិញ

"អ៊ៅថេហ្យុង ឯងមិនទាន់ទៅផ្ទះទៀតឬមេឃជិតយប់ហើយ"ជុងហ្គុក បើកកញ្ចក់ឡានសួរទៅរាងតូច នាយឃើញគេឈរមួយសន្ទុះធំហើយមិនឃើញដើរទៅណានាយក៏ជិះឡានមកឈប់ជិតគេហើយសួរតែម្ដង

Short Novel 🔞Where stories live. Discover now