DİLHUN Zalim Ağa

10.Bölüm: NEFRET

Ayy ben geldimmmmm🤗🤗🤗

Öncelikle güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Acayip derecede motive oluyorum.

Bu aralar Sezen Aksu'nun Zalim şarkısına tutuldum. Gece gündüz dinliyorum.

Zalim ağa çık kafamın içinden seni dava ederim.

Sizi çok seviyorum. ❤️❤️

İyi ki varsıznız. 💋💋

Kitap hakkında bilgi almak için Helinmavi1 takip edebilirsiniz.

Yorumlarda görüşürüz. ❤️

İyi okumalar 🤗

🥀

Nefret, sevgisiz olan insanların tutunduğu duygudur.

Nefret en gerçek duygudur.

Birini sevmeyi bırakırsanız nefret etmeyi de bırakırsınız. Çünkü her nefret içinde sevgi barındırır.

🥀

Birinin acı çekmesinden zevk alan biri değilimdir. Ya da şiddetti savunan biri de değilimdir ama ister bu düşüncem beni kötü biri yapsın ister vicdansız, hiç umrumda değil çünkü aşırı zevk aldım.

Yapmak istediğim şeyi Ayşin hanım yapmıştı. Öyle ki hiç sevmediğim Ayşin hanımın elini bile öpebilirdim.

Ayşin hanım oğluna tokat attı. Benim söylediğim yalanlar yüzünden olmuş olsa da, ucu bana dokunabilecek olsa da aşırı hoşuma gitmişti. Öyle ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Kendimi yedi köyü birbirine katıp cuma günleri 'hayırlı cumalar' mesajı atan yengeler gibi hissediyordum.

Çokta kötü sayılmazdım bence. Sonuçta beni yalanları söylemeye iten iki kişiydi onlar. Eğer Polat bana oyun oynamasaydı ve annesi de saçma sapan komuşmasaydı bu olayların hiçbiri yaşanmayacaktı.

Polat'ın başı hafif sağa doğru düştüğünde gözlerindeki öfke konağı yakacak cinstendi. Eminim ki canı çok acımıştı çünkü Ayşin hanım vurduğunda öyle bir ses çıkmıştı ki benim bile canım yanmıştı.

Her ne kadar vurması mutlu etse de yüzümü buruşturmuştum çünkü Ayşin hanım bana vurma gafletinde bulunmuştu bir kaç gün önce. O acıyı tekrar yaşadım.

"N'apıyorsun kadın sen?" diye bağırdı Polat annesine. "Ulan sen bana nasıl vurursun?" oysa ben de vurmuştum ona ama bana böyle çıkışmamıştı.

Şuan karşısındaki annesi değilde başkası olsa eminim ki karşılık verirdi. Öyle ki kulakları sinirden kızarmıştı.

Polat'ın sinirli, öfkeli ve saldırgan haline nazaran Ayşin hanım daha rahat ama öfkeliydi.

"Ben seni böyle yetiştirmedim!" diye bağırdı Ayşin hanım.

Polat, elini yumruk yapıp dişlerini sıktı. Bunu çenesini seyirmesinden anlamıştım. Kendine hakim olmaya çalışıyordu.

"Sen zaten beni yetiştirmedin." dedi. Yüzümdeki hafif gülümseme de silindi bu sözlerle. Bir çocuk için acı bir şeydi ama söz konusu Polat'sa ona üzülmemeliydim. "Ana beni çıldırtma sen nasıl tokat atarsın bana?" dedi sakinliğini tekrar kaybetti.