"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Koray Şanlı)
🎨🖌️
Aynı diyorlar. Sevmek ve seni sevmek... Aynı diyorlar sevgilim. Sevmek bir eylemken ,seni sevmek bir devrim. Aynı diyorlar sevgilim. Seni sevmenin ne denli bir yücelik olduğunu bilmiyorlar.
🖌️🎨
Gözlerim ilk önce sedyenin üstünde yatan Pelin'e kaydı. Gözleri hâlâ kapalıydı. Uyanmamıştı.
Sonra koltukta oturan Aren'e baktım. Kapı açılınca onun da bakışları beni bulmuştu. Elindeki balonu şişirmeye çalışıyordu. Sanki odanın dört bir yanında rengarenk balon yokmuş gibi.
Hastane odasında bunca balonun ve bu kadar kırmızı gülün (En az yüz tane) ne işi vardı bilmiyorum. Sadece bunlar da değil. Masanın üstünde büyük bir pasta vardı. Üstünde de bir tane mum. P harfi şeklinde.
Odayı gözümle tarayıp gözlerimi Aren'e çevirdiğimde bana tatlı tatlı baktı. Herhalde böyle tatlı tatlı bakınca kıyamayacağımı düşünüyordu ama yanılıyordu.
Ona çatık kaşlarımla baktığımı fark ettiğinde gülümsemesi yüzünde dondu. Sesli bir şekilde yutkunduğunda ve gerildiği için elindeki balonu sıktığında balon bir anda patladı.
Çıkan ses bir silahın ateşlenmesinden farksızdı. Çıkan ses beni korkuturken ne zaman geldiğini bilmediğim Polat, kolumdan tuttuğu gibi beni arkasına almış ve belinden çıkardığı silağı (beline ne zaman silah koyduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu) Aren'e doğru tuttu.
Yusuf Ali ve Arin de korkmuş ve ayağa kalkarak yanımıza gelmişti. Tabii Yusuf Ali Arin'in önünde duruyor ve o da silahına davranmıştı. Aren abisinin ona silah doğrultmasına asla tepki vermemişti. Gözleri zaten Polat'ta da değil Pelin'deydi.
Polat kısık sesle ağzının içinde homurdanır gibi Aren'e küfür ederken ben de Aren'in baktığı yöne baktım.
Pelin. Gözlerini açmıştı. Uyanmıştı.
Polat'ın arkasından çıkıp içeri girdim. Aren benden önce davranmıştı ama Pelin'in gözleri benim üzerimdeydi. Beni görür görmez gözleri dolmuştu.
"Abla." dedi güçlükle. Bazı harfleri söylerken sesi o kadar kısık çıkmıştı ki duyulmamıştı.
