"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Beni şurdan takip eder misiniz rica etsemmm? Helinmavi1
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Son bir kala desteklerinize ihtiyacım var. ☻
İyi okumalar.
Şarkı: Orange Blossom - ya sidi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💙🖤
"Mirza." dedim. "Çocuklar yok."
Gözlerimle piknik alanını tararken bir yandan da nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum.
"Ne?" demişti Mirza yanlış duymuş gibi. Cevap beklemeden o da gözleriyle çocukları aramaya başladığında kalbimin üstünde bir ağırlık oturdu sanki.
Bir araç hızla piknik alanından hareket edince gözlerimiz oraya kaydı. Ben daha ne olduğunu anlayamadan Mirza oraya doğru koşar adımlarla gitmiş ama çok geçmeden adımları durmuştu.
Çünkü birkaç dakika önce yardım çığlığı atan insanlar bize silah doğrultuyordu.
Mirza, bir giden arabaya bir de bize silah doğrultan karı kocaya -o bile şüpheliydi- bakıyordu. Bakışlarındaki çaresizlik nefesimi daha çok keserken bana doğru yaklaştı.
"Kimsiniz oğlum siz?" diyip beni arkasına aldığında sanki ruhum bedenimi terk etmiş gibi bütün hissiyatımı kaybetmiştim. "ÇOCUKLARIM NERDE?" diyerek bağırdığında gözlerim yere serdiğimiz, çok değil birkaç dakika önce, çocukların oturduğu örtüye kaydı.
Çocuklarım yoktu.
Çocuklarım yoktu.
Çocuklarım neden yoktu?
"Mirza." dedim yine titrek bir sesle. Gözlerimi yerdeki örtüden bir saniye olsun ayırmadım. Ayıramadım. Gözlerinin beni bulduğuna emindim. "Çocuklarım yok."
Aren ve Koray bize doğru koşarken Aylin ve Umut'un ağlama sesini duydum.
Çocuklar burdaydı. Neden benim çocuklarım burda değildi?
"Arin." dedi Mirza. "Pelin'le çocukları eve götürün." Arin ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki "Hemen!" dedi itiraz kabul etmeyen bir tavırla.
Arin Umay'ı kucağına alıp Aylin'in elinden tuttu. Pelin de Umut'un elinden tutup kendi arabasına doğru koşar adımlarla ilerliyordu.
"Kim gönderdi sizi?" diye sordu Mirza duyduğum en sert tonda. "Kime çalışıyorsunuz?"
Çocuklar Pelin'in arabasının arka tarafına binmişti. Pelin şoför koltuğuna geçerken Arin hemen yan koltuğa geçmiş ve aracı çalışırıp ordan uzaklaşmıştılar.
