"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Demet Akalın & Eray Üner - Yılan LE GULE Gülben Ergen & Oğuzhan Koç - Aşkla aynı değil (Yusuf Ali ve Arin kısmını yazarken ful bu üç şarkıyı dinledim.)
HiraiZerdüş - Gitme aklım sende kalır Cem Adrian & Mark Eliyahu - Kül Hüseyin Cebişçi - Gidenlerin ardından
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki bir şey Olmaz ama Korkuyorum elde değil...
🥀
YAZARDAN (Elif Ve Polat dönemden önceki gece)
Bazı kayıplar verilir hayatta. Bazen aileni bazen de aile bildiğini kaybedersin.
Bazen de her ikisini birden kaybedersin. Yusuf Ali gibi...
Ailesini kaybettikten sonra kendini bir yalana bağlamıştı. Belki görmek istese görürdü Asude'nin gerçek yüzünü ama görmek istememişti ve görmemişti.
Şimdi bir evin damında, tek başına Mardin'in taş evlerine bakıyordu. Her evin içinde bir aile vardı. Her ailenin bir derdi vardı. Her evde göz yaşı ve gülümsemeler vardı. Acı ve mutluluk.
Bir de onun evi vardı. O yokken evin ışıkları hep kapalıydı. Ona yemek yapan ya da beraber yemek yapacağı kimse yoktu. Koca evde tek başınaydı ve kimsesizdi.
Asıl kimsesizlik; bir kadının ya da bir adamın hayatınızdan çıkması değildi. Asıl kimsesizlik; anne ve babanızın hayatınızdan çıkmasıydı. Kimi zaman, bir ölümle; kimi zaman da, toprağa gömülmeden ölmesiyle.
Arin elinde çay bardağıyla Yusuf Ali'nin yanına, dama, çıkarken Yusuf Ali'nin haline çok üzülüyordu.
Yusuf Ali, eskisinden daha sessiz ve neşesiz, çokça dalgın ve oldukça yorgundu.
Kalpten bağlı olan insanlar aynı duyguları paylaşanlardır ve Arin Yusuf Ali'ye kalpten bağlıydı. Her şeyden önce o onun kuzeniydi. Aynı evin içinde büyüdüğü oyun arkadaşıydı. Sırdaşıydı. İstese de silip bir kenara atamayacağı bir dostuydu.
Yusuf Ali o kadar dalmıştı ki, Arin'in geldiğini fark etmemişti bile. Arin başında durup elindeki çay bardağını ona uzattığında daldığı yerden sıyrılıp Arin'e baktı. Elindeki çayı alarak "Teşekkür ederim." dedi.
