"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Sara Qadimova - küsüb getdi Sezan Aksu - Git Selda Bağcan - Sürgün Pinhani - Bilir o beni Tu guli ez bulbulı te me (Elif Naz'ın bahsettiği şarkıdır. Kürtçe bilmeyenler sözlerine bakarsa daha iyi anlayacaktır.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🥀 Küsüp giden yâr, dönmeyi bilmez oldu Ardında bıraktığını, düşünmez oldu Aklım yoldan şaşmaz oldu. Gözlerimde yaş dinmez oldu.
Dön gel yârim, sevdiğin gül gibi solar oldu. 🥀
Annem öldüğünde dokuz yaşındaydım. Pelin iki yaşında ya var ya yoktu.
Annem gecesinde hastaneye kaldırılmıştı. Bütün gece ağlamış babaanneme yalvarmıştım beni hastaneye götürsün diye. Götürmemişti. Üst üste astım krizleri geçirerek ağlaya ağlaya uyuya kalmıştım.
Annemin ilk hastaneye kaldırılışı değildi ama benim, annemin öleceğini ilk hissedişimdi.
Sabahın kör saatlerinde babam gelmişti. Kimseye bir şey demeden uyuyan Pelin'i kucağına almış benim de elimden tutup arabaya bindirmişti bizi.
Arabanın arka koltuğunda kucağımda ağlayan Pelin'le hastaneye kadar nasıl ağlamadan durdum bilmiyorum. Şimdi olsa yol boyu ağlardım ama o gün Pelin'i susturmaya çalışmak dışında hiçbir şey yapmamıştım.
Araba durmuştu. Babam inip kucağımdan Pelin'i almış benim elimden tutmak aklına bile gelmemişti.
Babam belki yürüyordu ama benim ona yetişmek için koşmam gerekiyordu.
Hava soğuktu. Babam bize bir hırka giydirmeyi bile akıl edememişti. Pelin ağlıyordu. Çok ağlıyordu. Galiba babam da ağlıyordu çünkü Pelin'e "Ağlama kızım." dediğinde sesi titriyordu.
Babam annemin kaldığı odanın kapısına vardığında hızlı adımları yavaşlamıştı. Kalbimin deli gibi atması koştuğumdan mıydı bilmiyorum ama çok kötü şeyler hissettiğimi şu an bile anımsıyorum.
Babam kucağında Pelin'le beraber yere çöktüğünde ve sesli bir şekilde ağlamaya başladığında nefes alamamıştım. Babamı ilk defa böyle görüyordum. Ağlayan Pelin'e sıkı sıkı sarılıyor ve ağlıyordu.
