Kendime kırıldım bu sefer
Onu seven bu ruha kırıldım
Hala bekleyen umuduma kırgınım
Kırgınım yokolurken bile onun adını sayiklayan aşkıma kırgınım
Ama en çok da gülüşlerimi solduran kendime söylediğim yalanlarıma kırgınım
Hastalikti benimki aşkta değil belki de
Hasta olan bu kalbe kırgınım
Sesini kulaklarımdan uzaklaştırmayan bu akla kırgınım
Bana onu unutturmayan, onda duran bu zamana kırgınım
Varlığını görüyorum her yerde
Beni onun hayaline muhtaç eden sevgisizligime kırgınım
Kırgınım bana ölümü sevdiren bu hayata kırgınım
Kırgınım yorum yapmayan parmaklarınıza kırgınım...😄😄
Vasatın üstü bir şiirle sizi başbaşa bırakıyorum hadi görüşürüz😁😁
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
