Lal oldu yine geçmiş şimdilerde
O yine bana baktı
Affetti yaralarım onu
Habersizce sevdi geleceğim
Ben koruyamadım beni
Sevgiyi hançerlerde sakladım
Yaralandıkça bağlandım
Bağlandıkça kanadım
Anladım
Ama kopamadım
Fısıltılara sığındım
Kıyamete kulaklarımı tıkadım
Ben bunu küçüklüğümden öğrendim
Susarsam biter sandım
Kandım, yanıldım
Önce bir ben çizdim
Usul usul
Sonra öldürdüm masum bakışlı bir çocuğu
Son dileği yoktu
Son dileği bendim
Dinlemedim hiçbir zaman onu
Sonra bir yalana ben de kandım
Çizdigim bu yalana onlarda kanar sandım
Yabancı ellere yalanlar sattım
Bir bedeldi ödediğim
Bir hançeri de ben kendime sapladım
Sonra anladım
Ama o bana baktı
Yapamadım
Ölüme giden adımlarımı yok saydım
Belkilerle oyaladım kendimi
Affettim ben onu
Masum bir çocuk vardı
Onu suçlayan kalbim
Onu bir urgana mahkum edeni affetti
Adalet yoktu
Adalet bu dünyada en çok çocuklara yoktu
Adalet en çok sevene yoktu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
