Bomboş sokakları geziyorum hayallerimde
Varken duymandan korktuğum her sözü
Yokluğunda haykırıyorum
Geç kaldım ben
Kendime geç kaldım
Şimdi sesin onu aydınlatıyor
Tenin bir başkasını mest ediyor
Bakışların bir başkasına yaşam oluyor
Zayıf ruhum bu bedene gömüldü işte
Koca bir mezalığım sanki
Suskunluğum silahım oldu
Katilim korkaklığım
Ölmekten korkan bu adam
Şimdi urganını kendi bağlıyor
Kimsenin haberi yok
Sen bile bilmiyorsun
Bir adam sensizlikte
Sessizce ölüyor
Okunmayacak bu satırları
Korkak bir aşk için yazıyor
Ben rosa
Ben bilinmeyen bir adam
Saf ama korkak bir aşk için ölüyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
