Dağıtıldı kağıtlar yine
Ben yine sana kaybettim
Bak umutlar dağıldı
Yandı içim bir yudum su
Gül biraz
Sabret bu kayıplar seni bana getirdi
Tebbesumlerini sana armağan etti.
Ne olmuş ölüm kapıya geldiyse
Ölüm senden geldi
Asma yüzünü
Sil yaşlarını
Bülbül özgür
Kefen bir yorgan
Sen örttün içim ısındı
Bak bahar geldi
Sen de niye renkler eksildi
Yaşıyorum ben ağlama
Seni gördüm
Aşkın beni dert eyledi
Aşkın bana can verdi
Aşkın aklımı yok etti
Bülbüldüm çıkmazdı sessim
Kafesim kendi nefesim
Anahtarım sendin
Bedeli dikenlerin
Özgürlüğüm sendin
Bedeli hayatın
Alan razı veren razı
Yine yap unut bu kulu
Hep yaptığın gibi
Görme beni
Kızmadım hiç sana
Seni sevmeyi ben seçtim
Bu yazgıyı ben istedim
Suç benim
Ceza niye senin
Gül sen gül
Bak dönemlerin de yok artık
Sana gelene ölüm de yok
Senden gelene şimdi herkes razı
Eğme başını ben seçtim
Seni sevmeyi ben istedim
Sen gelene ben hep razıydım
Sen benim ölmek için en güzel sebebimdin
Düşünsene senin için öldüm
Biliyorsun biliyorum
Defalarca dağıtıldı kartlar
Ben yine sana yenildim
Sen karşımdayken nasıl kazanayım
Bülbül öttü
Bülbül özgürdü
Bülbül öldü
Gül bülbülü unuttu
Unutsun ağlamasın gül
Bülbül rahat uyusun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
