Koptu fırtınam yine
Söküldü kök tutmuş çınarlarım
Çaktı şimşekler feryat etti bulutlarım
İçimdeki sende vedayı görünce
Belki de hayırlısı buydu
Zira kirpiklerimde ki her zerre dudaklarımı yaşlarla yıkamaktan bitap düştü
Birgün aşka geleceksin diye şarkılarım rıhtımda beklemekten üşüdü.
Sensiz bir ceset olsada bedenim
En azından artık ben benim.
Bu millattan önce kalmış, küflenmiş şiiri sizlerle paylaşmaktan keyif duyuyorum 😄😄 yorum yapmayı unutmayın please. ( Neden böyle 1800'lerden kalma bir şiir yazdığımı sormayın, ben de bilmiyorum 😁)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR GÜNLÜĞÜ
PoetryBİR KIŞ GÜNÜ Bir kış günüydü Düştü dudaklarımdan adın Bir korla ısındı yüreğim Esti hayalime yüzün Rüzgarları sevdim o gün İlk kez yağmurları fark ettim Başını kaldırıp onları selamlayınca Bir kış günüydü Çocuksu bir inatla kaydım Kar beyaz kalb...
