Nasipte Varsa Olur

Dördüncü Hafta

Kim gerçekten şaka gibi bir gece yaşıyordu şu an.

Chay yatmadan önce "Sınırı geçme." Diyerek aralarına yastık koymuştu ama kendisi defalarca sınır ihlali yapmıştı.

Sırtına en az 3 kez tekme yemiş, iki kez yataktan düşme tehlikesi yaşamış ve bir kez de kafasına bir tokat yemişti.

Artık bir ara Chay'ın bunları kasti yaptığını bile düşünmeye başlamıştı ama uyuduğuna da neredeyse emindi.

En son bacağını Kim'in üstüne attığında Kim derin bir of çekmişti. Saat gecenin üçüydü ve Kim anca bir saat uyumuştu.

"Bunun dinlendirici bir tatil olması gerekiyordu."

Kim böyle düşünürken Chay bacağının yanı sıra bir kolunu da onun üstüne atmış, neredeyse yarı bedenini onun üstüne yerleştirmişti. Kim şu an sırtında yarı bir insan ağırlığı taşıyordu.

Kim kişisel temasları fazla sevmezdi. Sevgilisi olduğu zamanlarda bile şu sarılıp uyuma saçmalıklarını ve saçma sapan el ele gezme muhabbetini yapmazdı. Onun için böyle şeyler çok abes ve anlamsızdı çünkü.

Onun için temas seks sırasında olandan öte değildi. Gereksiz temas sinirlerini germeye yetiyordu.

Ama şu an olan durum gereksiz temastan çok başkaydı. Chay'ın onu öldürmeye teşebbüs ettiğini düşünmeye başlamıştı.

"Yok, uyandırayım ben en iyisi şu çocuğu."

Kim ona doğru bedenini dönmüş ve uyuyan bir Chay ile yüz yüze gelmişti. Chay onun kendisine dönmesi ile başını onun göğüsüne dayamış ve bedenini ona biraz daha yaklaştırmıştı.

"Şey... belki de uyumaya devam etse daha iyidir."

Kim bunu dedikten sonra bi süre Chay'ın yüzünü incelemişti. Sanırım ona ilk defa bu kadar yakından bakıyordu.

Elini istemsizce Chay'ın saçlarına götürdü ve küçük bir çocuk sever gibi Chay'ın saçlarını sevdi bir süre. Bunu yaparken yüzüne istemsizce bir gülümseme yayılmıştı.

"Demek insanlar böyle hissediyorlar." Demişti Kim bakışlarını onun üstünden çekip tavana dikerek. "Bana çok uzak bir his."

Elini Chay'ın saçından çektikten sonra gözlerini kapatmış ve gariptir ki sabaha kadar deliksiz ve güzel bir uyku çekmişti.

....

Sabah Chay ondan önce gözlerini açmıştı. Kendisinin olduğu pozisyonu fark ettiği anda kaskatı kesilirken nefes bile almakta zorlandığını hissetmişti.

Son derece yavaş bir şekilde hareket edip Kim'den uzaklaşmış ve onu uyandırmamaya özen göstermiştir.

"Umarım bunu fark etmemiştir." Diyerek yataktan çıkmıştı Chay. Ne kadar zamandır ona sarılmış halde uyuyordu kim bilir.

Yataktan kalktıktan sonra aynada kendine bakıp üstünü başını düzeltmeye başlamıştı. O an yüzüne anlık bir gülümseme yayılmıştı.

Üstü başı resmen Kim gibi kokuyordu.  Bunun onu mutlu etmesi çok saçmaydı, sonrasında daha kötü üzülecekti belki de.

Ama mutlu olmak onun da hakkı değil miydi? Aptallık ediyor olabilirdi ama o an kendisine engel olamamıştı.

"Neye gülüyorsun?"

Kimin sesi ile yerinde sıçramıştı Chay.

"Neye güleceğim, sonunda bu eziyet bittiği için mutluyum sadece." Deyip üstündeki tişörtü çıkarmıştı Chay. Sonrasında yandan kendine başka bir tişört alıp bunu üstüne geçirmişti.