"မင်္ဂလာပါ ဂျောင်ဟိုဆော့လို့ခေါ်ပါတယ်"
အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့နှုတ်ဆက်တော့ ဆော့ဂျီနီမှာ ငေးရင်း ခါးလေးပြန်ကိုင်းပြလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့ လေးယောက်ကို ဂိုဒ်ပြပေးမယ်မလားဟင်"
ဆော့ဂျီနီမှာ မျက်တောင်ပုတ်ခပ်ခပ်နဲ့စဉ်းစားရသည်။ မေမေလှလှလေးက အိမ်ကဂျွန်ကို စာသင်ပေးဖို့အကူညီတောင်းတာတောင် ဆော့ဂျီနီမှာ စဉ်းစားဖို့ပြောထားတာ။ အခုနောက်ထပ်သုံးယောက်ကပါ အကူညီတောင်းလာသည်။
"ဟို.. ဆော့ဂျီနီ မလုပ်နိုင်လောက်ဘူး ထင်တယ်ဗျ"
အကို့ စကားကြောင့် ဝိုင်းထဲက ဂျွန့်မျက်နှာလေး ညိုးကျသွားသည်။ စာသင်ချိန်တွေ တွေ့ရမည်မဟုတ်လို့ နားချိန်လေး စာအတူလုပ်ချင်ပါတယ်ဆို အကိုကရှောင်သည်။ ပထမကိစ္စထဲက သူ့ကိုလန့်သွားသည်ထင်သည်။ စကားကိုလဲ လိုရင်းပဲပြောပြီး သူ့ဘာသာ အေးဆေးနေသည်။ နဂိုလို အိမ်ကဂျွန် ဆိုပြီး သိချင်တာတွေမေးမလာတော့။
"အဲ့ဆိုလဲ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ စိတ်ပြောင်းသွားရင်တော့ ပြောပါနော်"
ထယ်ယောင်းအပြောကို ဆော့ဂျီနီ ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး အိမ်ကဂျွန်ကို ခိုးကြည့်မိသည်။ အကြည့်ချင်းစုံမိသွားတာမို့ မျက်လုံးလေးကို ဒေါင့်ကပ်ရင်း ရှောင်လိုက်ကာ ခေါင်းငုံ့ပြီး စာပဲကြည့်တော့သည်။
"အကို့ လက်ရေးလေးတွေက လှလိုက်တာ"
ဂျောင်ဟိုဆော့ ဆိုတဲ့ကောင်လေးက ချီးကျူးတာမို့ ဆော့ဂျီနီ ရီပြလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဘေးကနေ စကားတွေပြောနေတဲ့ သုံးယောက်နဲ့အတူ ဆော့ဂျီနီကို ခိုးခိုးကြည့်နေတဲ့ တစ်ယောက်။
ဘဲလ်သံကြောင့် စာအုပ်တွေပိတ်လိုက်ရင်း အတန်းတက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဘောပင်က အောက်ပြုတ်ကျသွားတာမို့ ဆော့ဂျီနီ ငုံ့ကြည့်တော့ အိမ်ကဂျွန်ရဲ့ခြေထောက်နဲ့ ဟိုဆော့ဆိုတဲ့ကောင်လေး ခြေထောက်တွေက ပွတ်သပ်နေကြသည်။
ဆော့ဂျီနီ ရင်ထဲ အောင့်တက်လာကာ မျက်လုံးတွေပြာဝေသွားသလိုပင်။ ဘောပင်ကိုအမြန်ကောက်လိုက်ကာ စာအုပ်တွေသွပ်ထည့်ပြီး အတန်းထဲပြေးလာတော့သည်။
