အမုန်းတော်ခံ (U+Z)

Final

hs: ဆေးသောက်မယ် ထယ်

ty: မသောက်ချင်ဘူး

hs: ဘာလည်း ဒီဆေးရုံမှာ
တစ်သက်လုံးနေချင်လို့လား

ပြောလိုက်ရင် နှုတ်ခမ်းကို တစ်ဒေါင်
လောက်ဆူရတာနဲ့။ မျက်စောင်းထိုးရတာနဲ့။ ကင်ထယ်ယောင်းတို့ ဂျစ်တိုက်
မှုက ထိုင်ကန်တော့ရလောက်တဲ့အထိ

hs: ပြောတော့hyungကိုချစ်တယ်ဆို
ချစ်ရင်hyungပြောစကားနားထောင်
ရမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား

လေသံချိုချိုနဲ့ အချိုသပ်လိုက်မှ
လက်ထဲက ဆေးလုံးတစ်ချို့နဲ့
ရေခွက်ကို စောင့်အောင့်ပြီးယူသွားကာ တစ်ချိုက်ထည်း မော့သောက်လိုက်သည်။ တကယ်ပါ ဆေးကြောက်
ချက်က ကိုယ်တောင်ပြန်ပြီး ဆရာတင်ရမဲ့အဖြစ်

hs: အင်း...လိမ္မာတယ်
ဒီညနေ ဆေးရုံက ဆင်းလို့ရပြီ
တော်သေးတယ် နှစ်ရက်ပဲနေရလို့

သိမ်းစရာရှိတာကို အထုပ်ထဲထည့်ကာ
သိမ်းနေတဲ့ ဟိုဆော့ကိုကြည့်ရင်း တစ်ဖက်ကို မျက်နှာလွှဲသွားသူ။
ဟုတ်တယ်လေ hyungရဲ့ဆိုင်သူက
မျှော်နေလောက်ရောပေါ့

hs: ထယ်...
ဘာတွေငေးနေတာလည်း
hyungပြောတာကြားလား

ty: အွန်း

ခနတာတိတ်စိတ်နေပြီးနောက်
ထယ်ယောင်းစီမှအသံထွက်လာသည်

ty: ပျော်လားhyung.....

‌ဖျော့တော့နေသောအသံနဲ့
ထယ်ယောင်းဟာ တစ်ဖက်ကို
ငေးနေရင်း စကားစလာသည်

hs: ဘာကိုလည်း

ty: ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။
ဒီတိုင်း...ဒီတိုင်းပဲ မေးလိုက်တာပါ

hs: ထယ်....
hyungကိုကြည့်

hs: hyungကိုကြည့်ဆို

ဟိုဆော့က ထယ်ယောင်းရဲ့မျက်နှာကို
အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဘက်ဆွဲ့လှည့်လိုက်တော့

hs: ဟင်
ငိုနေတယ်
ထယ်ငို‌နေတာလား

hs: ဘာဖြစ်လို့လည်း
hyungကိုပြော

hs: ခေါင်းကိုက်လို့လား
ဆေးထိုးနဲ့နေရာက နာလို့လား
ဘယ်နားကနာ-

ty: hyung.....
ကျွန်တော်အဆင်ပြေတယ်
ဘာမှမဖြစ်ဘူးရယ်

hs: ဒါဆိုဘာလို့
မျက်ရည်ကျနေသေးလည်း