XVII

1.3K 65 4
                                    

მალევე მივედით სახლში, დაცვას ახალი შეძენილი ნივთების მანქანიდან გადმოტანა და საზლში შეტანა უბრაძანა გაბრიელმა და სახლში შევედით.
სახლში შესვლისთანავე მისაღებში დივანზე ფაფუკად დავვარდი
- აჰ როგორ დავიღალე
- დაისვენე.... ცოტახანში ბიჭები მოვლენ
- ჰმმ........ გაბრიი.... დედასთან როდის წავიდე?
- როცა გინდა....
- მაშინ ხვალ წავალ...
- წადი...
- მაშინ ლიზასაც გავუვლი
- გაუარე
- კურსელებსაც ვნახავ
- ნახე
- დაა იქნებ თორნიკეც მოვინა.....
- აპ აპ აპ ეგ არ გამოვა... პატარავ მას ვერსადროს ნახავ
- გაბრიელ ვიხუმრე, არ წავალ არსად, მაგრამ ოდესღაც როგორ არ ვნახავ ბოლოს და ბოლოს ჩემი შეყვარებულია
- მიააა!
- იყო, შეყვარებული იყო და თან ერთ უნივერსიტეტში დავდივართ ნებისმიერ დროს შესაძლებელი ვნახო
- არ ნახავ
- გაბრიელ!  არ ვნახულობ მაგრამ გაფრთხილებ ერთხელ აუცილებლად დაველაპარაკები, გგონია რომ ყველაფრის ახსნას არ საჭიროებს? მოკლედ ვეტყვი ყველაფერს და დავშორდები
- მხოლოდ ერთხელ....
- მხოლოდ ერთხელ
დივანიდან წამოვხტი, მისკენ გავიქეცი და ძლიერად ჩავეხუტე, ხელები კისერზე მოვხვიე თუმცა ვერ ვწვდებოდი წესიერად ამიტომ ფეხისწვერებზე ავიწიე, მოულოდნელად გაბრიელის ხელები ვიგრძენი თეძოებსა და საჯდომზე, ერთი ხელის მოსმით უკვე მის ხელში ვიყავი, ჩემი ფეხები მის სხეულზე იყო შემოხვეული ჩემი ხელები კი კისერზე, ის საჯდომზე მეხებოდა და ნელა მკოცნიდა, ნელაა მიიწევს დივანისკენ, ნაზად გადამაწვინა რბილ დივანზე თვითონ კი ზემოდან მომექცა და მკოცნიდა, ხელი ჩუმად შემოაცურა მკერდში. . . . . . მოულოდნელად სახლის კარი იღება და დაცვა შემოდის.
( ალბათ ჩვენი ნივთების შემოსატანად) 
სწაფად წამოვხტი დივანიდან
- მობრძანდით ბოდიშით
მეორე სართულისკენ გავიქეცი
- უნდა გამოვიცვალო მალე მოვლენ სტუმრები
- მოიცა მია.... ახხ ჯანდაბა. არ იცი რომ უნდა დააკაკუნო!?
- მაპატიეთ ბატონო
- გაეთრიე
სწაფად გავიდა.

            * * *

კარზე ზარია*

გაბრიელი მიდის და კარს აღებს
- გამარჯობა?!
- გამარჯობა... მოდით
- გაბრიელ როგორ ხარ?!
- ცხოვრებაში ასე კარგად არადფოს ვყოფილვარ
- ჰაა? რა ხდება ძმაო?!
გაბრიელმა ბიჭებს ანიშნა მერე მოგიყვებითო

მაფიის ბოსი გაბრიელ მახარაძე🔥❤🖤🔞حيث تعيش القصص. اكتشف الآن