Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 9 'Ayda'nın Nişanlısı' 🌺

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

••••••••••••••••••••••

Bana uzattığı çiçeklere iğrenç bir şeylermiş gibi bakarken abim çiçekleri aldığı gibi kenara attı. Allah'tan sadece attı. Bir an sinirle çiçekleri yiyebilirdi bile!

"Ne işin var lan senin burada!? Buraya gelen ayaklarını kırarım oğlum senin!"

Bağırmaya başlamasıyla annemlerde buraya gelmişti.

Annem, "Burhan?.. Yine annen mi gönderdi?" dedi çatık kaşlarıyla.

"Teyze vallaha bu sefer işte buldum!"

Abim sinirle gülüp, "Evlenin de çocuklarınız da sen gibi sakat olsun!" deyip sonra da, "Allah'ım sen koru ya Rabb'im!" demiş ve tam kapıyı kapatacakken Burhan elini koymuştu.

"Abi beni dinleseniz biraz. Eskisi gibi değilim."

Dişlerimin arasından, "Sana iki yumruk çakarsam eski hâline dönersin!" deyip tam çarpıyordum ki dedem gelmişti.

"Bırakın gelsin içeri!"

Hayal kırıklığıyla dedeme bakmıştım. Gerçekten onu eve alacak mıydı?

Burhan 32 diş at gibi sırıtarak içeri girdi. Atlara hakaret!

Onu sevmememin nedeni gayette geçerli bir sebepti.

°
°
°

Adam elindeki çiçeklere bakıp gülümsedi ve kapıyı çaldı. İçinden onun çiçekleri çok seveceğini düşünüyordu.

Kapıyı kızın abisi açmıştı. Gülümseyerek, "Oo kardeşim gelmiş! Hoş geldin lan kerata!" deyip kenara geçmişti.

Elindeki çiçekler kaşlarını çattırırken annesine getirdiğini düşünmüştü.

O içeri girerken kız dışarı çıkmak için giyinmiş ve aşağı iniyordu. Kız adamın gözüne güzel göründü, seviyorum sandı...

Kız iner inmez adam elindeki çiçekleri kızın yüzüne kadar çıkardı. Kız ne olduğunu şaşırırken annesi gelmişti.

"Burhan, hoş geldin oğlum!"

Burhan teyzesine sarıldıktan sonra tekrar kıza dönüp çiçekleri uzattı. "Bunlar sana! Senin gibi, çok güzeller."

Abisinin yüzü birden bire değişivermişti. "O çiçekler neden Ayda'ya?"

"Çünkü onu istemeye geldim!"

Kızın abisinin gözü dönmüştü ve çiçekleri alarak adamın kafasına vurmaya başladı. "SEN KİMSİN DE BENİM KARDEŞİMİ İSTİYORSUN LAN!? SİZ TEYZE ÇOCUKLARISINIZ GERİ ZEKÂLI! SENİ ÖLDÜRÜRÜM LAN!"

Kız abisinin tutarken annesi Burhan'ı evden çıkardı. "Buradan defol git!"

"Teyze annem söyledi!"

Her şeyin farkındaydı kadın. O zamandan beri ne onların evine giderdi ne de onları eve davet ederdi.

"O annene söyle, böyle saçma salak bir iş olamaz! Siz kardeşsiniz be! Bir daha gelme buraya!"