Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 23 'Evleneceğiz!' 🌺

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

Görüşmeyeli uzuuuun zaman oldu! Umarım iyisinizdir. Ben biraz depresyonumsu bir şeye girmiştim. Sınav senem olduğu için fazla stresten sanırım. (Tyt'ye ancak başladım. Çünkü bi' türlü ders çalışmak için kafamı toparlayamıyorum. Eminim benim gibi bir sürü insan vardır. Ama halledeceğiz! Ben, bize güveniyorum!) Sizi çok fazla beklettim. Buyurun aşağı kaydırın İKİ BÖLÜM ATTIM! İkinci bölüm FİNAL! (Biliyorum hikayeyi unuttunuz. Bende unuttumm!)

••••••••••••••••••••••

Bir dedeme, bir de onun öldürecekmiş gibi baktığı Ayaz'a bakıyordum. Anlaşılan çok yanlış anlamıştı. Dedenin Ayaz'ı çokta sevmediğini hepimiz biliyoruz.

Herkes gelirken ellerimi kaldırıp sağa sola salladım. "Dede hayır bak! Düşündüğün gibi bir şey değil! Bak ben düşüyordu-"

"Sus! Terbiyesiz, ahlakasızlar!"

"Dede!"

Ayaz birkaç adım öne çıkıp, "Ayda doğ-" diyorken yanağına, bütün mutfağı dolduran tokat sesiyle başını biraz yana eğdi.

Küçük bir çığlık atarken ellerimle ağzımı kapattım. Ayaz'sa derin derin nefesler alıp bana son kez bakarak hızla mutfaktan çıktı. Dediği gibi sabırlı biriydi.

Birkaç saniye sonra gıkını bile çıkarmayan ev halkının yanından geçiyordum ki dedem bileğimi koparırcasına sıkmıştı. "Onun arkasından gidersen, birazdan anlatacaklarını dinlemem!"

"Neyi anlatacağım?" diye sordum sessizce. "Anlatmaya çalıştım dinlemedin ki." Şimdi neredeyse ağlayacaktım.

Kırgınlığım sesimden belli oluyordu. Bundan dolayı eli biraz gevşemişti.

"Düşüyordum... Düşmeyeyim diye tuttu beni. Boşu boşuna vurdun adama."

Sesini çıkarmasa da suratından pişman olduğunu seziyordum. Anlıyordum, onun biricik kız torunuydum. Çok seviyor ve sürekli beni korumak istiyordu. Ama istemeseydim bu kadar yakın olmamıza izin vermezdim.

Düşüncelerimle kaşlarımı çattım. Haram olduğumuz hâlde yakın olmak istiyordum. "Ben onunla evlenmek istiyorum, dede." dedim birden.

Dedemin eli tamamen gevşemiş ve elimden yavaşça kayıp yanına düşmüştü. Kaşlarını çatarak, "Sen daha küçüksün. Ne evliliği?" dedi.

Küçük bir gülüşle, "Dede, neredeyse 25 yaşındayım. Küçük değilim artık." deyince bu seferde abime dönmüştü.

"Abin var!"

Abim Bahar'ın elini tutarak öne çıktı. "Biz de evleniyoruz, dede."

Bahar ağzını yere kadar açarken, "Ha?" diyebilmişti sadece.

Bunun için Ayaz'ın tokat mı yemesi gerekiyordu?

"Artık gidebilir miyim dede?"

"Beraber gideceğiz." deyince bu kadar çabuk olan duygu değişimleriyle şaşırmıştım. Deden bipolar.