Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 13 'Beraber' 🌺

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

••••••••••••••••••••••

Gözlerimi acıyla aralayarak yere baktım. Bahar hâlâ uyuyordu.

Saat daha altı buçuk olmuştu. Biz ise namazları kıldıktan sonra uyumuştuk.

Sanki kemiklerim derime batıyormuş gibi hissediyordum. Zar zor ayağa kalkıp başımı yazma bağlayarak pencereye çıktım.

Sabahın soğuğunun yüzüme vurması çok hoşuma gitmiş ve gülümseyerek derin nefes almıştım. Sabahın havası bir tek bana mı günlük havadan daha temiz geliyordu?

"Ayda!?"

Kaşlarımı kaldırarak aşağı baktığımda kaşlarını çatmış olan Ayaz'ı gördüm.

"Efendim?"

"Sabahın köründe senin ne işin var orada?" diye sorunca boğazımı temizledim ve biraz aşağı doğru eğildim.

"Bahar uyuyor sessiz ol!" diye fısıldayınca kaşlarını daha da çatıp bahçeye girdi.

"Ne diyorsun anlamadım!?"

El kol hareketiyle sessiz olması için şekilden şekile girmiştim ama beni bir türlü anlamıyordu. "Bekle geliyorum!"

"Nereye!? Gelemezsin Ayda!"

Onu dinlemeyerek merdivenleri yavaş yavaş indim ve beni beklerken ayakta yorulup sandalyeye oturmuş Ayaz'la karşılaştım.

"Günaydın, pelerinsiz kahramanım!" Ne kadar benim bu hâle gelmeme sebep olsa da, beni yaşatmak için çok çabalamıştı.

Böyle demem onun hoşuna gitmiş olacak ki kıkırdayarak, "Günaydın, inatçı keçi!" demişti.

Kaşlarımı çattım. "Ne inatçılığımı gördün!?"

"Sana gelemezsin demiştim!"

Omuz silkip yanındaki sandalyeye oturdum ve oturur oturmaz kemiklerimin batmasıyla inledim.

Elini omzuma koyarak endişeyle, "N'oldu!?" diye sormuştu.

"Kemiklerim batıyor, her yerim ağrıyor." derken gözlerim doldu.

"Doktorun yazdığı ağrı kesici merhemlerden sürmek lazım... Ama onu da ben yapamam. O yüzden birilerini uyandırman gerek."

"Ağrı kesici hap yutsam? Birilerini uyandırmak istemiyorum şu an."

Derin nefes alıp, "Tok musun peki?" diye sordu.

"Yani yemek yemedim ama tokum."

"Birkaç yudum bir şey yemen gerek... Gel bana, sana kahvaltı hazırlayayım?"

Şaşkınlıkla ona bakarken birden abim kapıda belirmişti. "Günaydın! Ne yapıyorsunuz bu saatte?" diyerek Ayaz'ın diğer yanına oturdu.

"Ben koşudan gelmiştim sonra Ayda'yı camda gördüm. Öyle... Hap yutması gerekiyor. Yemesi için bir şeyler hazırlar mısın?"

Hızla başını sallayıp ayaklandı. "Tabii! Ben güzelime her şeyi hazırlarım. Ne istiyorsun!?"

"Aslında canım pek bir şey istemiyor."