Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 15 'Sen İlksin...' 🌺

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

••••••••••••••••••••••

Küçüklüğümden beri birini kahraman olarak kabul eden bir insandım. O benim kurtarıcımdı. Beni çok sever, etraftaki bütün kötülüklerden korurdu. Bugün kendinden ve kötü düşüncelerinden koruyamamıştı.

Bilmiyordum belki hepsini o sinirle söylemişti. Ama söyledikleri de yenilir yutulur şeyler değildi. Sözleriyle kalbimi ezip geçmişti.

O bana güvenmemişti...

Sessizce ağlarken arkadaki çalılıklardan ses gelince hızla yerimden kalkıp oraya döndüm.

Hareket ediyordu ama hiç ses yoktu. Kesin kutup ayıları geldi! Ne olacak biz insanlar yüzünden hayvancıkların buzulları eriyor!

NE KUTUP AYISI YA!? Senin şansına bakarsak kesinlikle kutup ayısıdır!

Birden o çıkıvermişti. KUTUP AYISI!?

HAYIR!

Ayaz bana gülümseyerek, "Herkes seni arıyor." diyerek üstünü silkelemeye başladı.

Her yeri dallardan dolayı çizilmişti. Derin çizikler olan yüzüne baktım. "Yanlış yerden gelmişsin," burnumu çekip geldiğim yolu gösterdim. "buradan gelecektin."

Omuz silkerek, "Bahar, 'Oradadır.' dedi bana. Bende geldim. Ne bileyim yolun orası olduğunu, çok dikti." dedi ve kayaya oturdu.

"Bahar söyledi? Sana söyledi?"

"Evet... Söyleyemez mi?"

"Sana neden söylesin ki?"

"Bilmiyorum Ayda!.. Belki pelerinsiz kahramanın seni bir kere daha kurtarır diyedir... Çok merak ettim seni. Hastaneden geldiğimde herkes seni arıyordu. Abine sorunca, 'Sen daha iyi bilirsin nerede olduğunu!' dedi ve yanımdan uzaklaştı. Ne derdi var anlamadım."

"Sen izinli değil miydin?"

Hüzünlü yüzüyle, "Çok önemli bir şey oldu. Gitmek zorunda kaldım." dedi zar zor.

"Hmm!" diye mırıldanıp gözlerimin altını sildim ve yanına oturdum. "Abime gelirsek, bize güvenmemiş."

"Neyimize güvenmemiş?"

"Dün gördü bizi öyle, güvendiğini söyledi." Başımı sağa sola sallayıp, "Güvenmemiş, yalan söylemiş. Hatta bize diyor yalancı diye. Seninle aramızda bir şeyler olduğunu duymuş, ama öyle bir şey yok!" deyince derin nefes aldı.

"Olsa bile abin bu konuyu çok abartıyor."

"Hı-hı! Bana göz koymuşsun! O böyle düşünüyor!"

Sırıtarak yandan yandan bana bakıp alt dudağını büktü. "Kimbilir koymuşumdur belki. Yaparım öyle şeyler." deyince kaşlarımı çatıp oturduğum yerden diğer tarafa doğru kaydım ve boğazımı temizledim.

Sessizlik olunca, "Kaç saatten beri buradasın? Hava kararıyor korkmuyor musun? Aç ya da susuz değil misin? İlaçlarını aldın mı?" diye sorunca gözlerimi kocaman açtım.

"Tek tek sormak yerine neden böyle ardı ardına soruyorsun!? Kaç saatten beri burada olduğumu bilmiyorum! Havanın kararması umrumda değil, eğer kutup ayısı gelmediyse hiçbir hayvan da buraya gelmez... Sen dışında! Aç ya da susuz olsaydım giderdim! Ve ilaçlarımı da almadım!"