Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 14 'Hayal Kırıklığı' 🌺

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

Medyada yeni kurgumun kapağı var! Manolya'm pek tutmadı, okunmaları ve oyları çok az o yüzden uzatmadan çabucak bitireceğim. Emeğimin karşılığını alamadığım da ya da çok okunmadığında maalesef insan böyle düşünüyor. Yani uzatmadan bitirmekten bahsediyorum. En fazla bi' 5-6 bölümde bitiririm diye düşünüyorum. Oy verenlerden gerçekten çok teşekkür ederim ve özür dilerim! (⁠⊃⁠｡⁠•́⁠‿⁠•̀⁠｡⁠)⁠⊃

••••••••••••••••••••••

"A-abi... Parmağımı çarptım."

Sinirle gülerek başını hızla aşağı yukarı salladı. "Umarım öyle olmuştur Ayda!"

Salona gidip kahvelerden birini alarak kafasına dikti. Ayaz yüzünü buruşturup, "Daha yeni yapmıştım!" desede abim muhtemelen çoktan yanmıştı.

Gözlerinden akan yaşları silerken yanıma oturup, "Sadece parmağını çarptın di mi canım kardeşim!?" diye sormuştu. Yani bir şeyleri imâ etmeye çalışmıştı.

Bir şey söylemek için ağzımı aralamışken, "Hayır hayır! Ben size güveniyorum! Siz... Siz öyle şeyler yapmazsınız. Ben ikinize de güveniyorum... Yapmışsanız da söyleyin lütfen!" deyince bana güvendiği için gülümsedim.

Ona sıkıca sarılarak başımı sağa sola salladım. "Yemin ederim aramızda bir şey yok. Sadece onu akşam yemeğe çağırdılar onu söylemek için geldim."

Ayrıldım ve utançla Ayaz'a baktım. "Sonra evini merak ettim. O kahve yaparken evi gezmeye başladım... İzinsiz. Özür dilerim! Yakalanınca da panik oldum, yanından geçecekken de komodine parmağımı çarptım. İşte ondan sonra da sen geldin."

"Ben zaten size güveniyordum!" dedi tekrar tekrar.

Ayaz ise, "Aramızda bir şey olsa ne olur ki?" demişti birden.

Yutkunarak yavaşça abime baktım ve Ayaz'a dik dik baktığını görünce başımı hemen yere eğdim. Bu dayak mı istiyordu!?

"İnsanlar arkadaşlarının kardeşlerini sevebilirler... Ya da tam tersi kardeşlerinin arkadaşlarını sevebilirler. Bu şeyler normaldir Barlas. Allah'ın senin gönlüne kimi koyacağına sen karar vermezsin."

Abime tekrar göz ucuyla baktım ve ona anlamlı bakışlar attığını fark ettim... Yoksa... Yoksa aklına Bahar mı gelmişti!?

Abim, "Onu unutamadığını zannediyordum?" dedi soru sorar gibi.

Ayaz gözlerini bana dikmiş ve başını sağa sola sallayarak, "Unutamadım... Kardeşinle ilgili de öyle hayallerim yok. Sadece bu sığ kafadan kurtul istiyorum!" diyerek yerden kalkıp sırıttı.

"Yapayım mı bir sıcak kahve daha!?"

"Hadi be!"

Onlar dışarı çıkıp giderken ben oturduğum yerden kalkamamıştım. İşte seni sevdiği falan yok! Birini unutamamış ve abin de o kişiyi tanıyor!

Bugün bu kadar ağlamak yeterdi!

Göz yaşlarımın geri gitmesi için derin nefes alıp başımı yukarı kaldırdım ve bütün düşünceleri kafamdan uzaklaştırdım.