Kuroko anlatımıyla
Uyandığımda bir yatakta yatıyordum ve biri de beni kollarıyla sarmıştı . Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissetmeye başladım. Hemen beni saran kollara baktığımda Akashi'yi gördüm ve bir oh çektim . Birden gözlerimi açıp hemen doğruldum. Ben Akashi ile aynı yatakta ve sarmaş dolaş uyuyordum . Akashi ben doğrulunca gözlerini açtı ve bana baktı
Akashi: günaydın
Kuroko: burası neresi
Akashi: hemşirenin odası
Birden gözlerimi kapatıp hatırlamaya çalıştım. Tek hatırladığım kızışmaya girdiğim ve Akashi nin beni kucağına alıp hemşirenin odasına doğru götürmeye çalıştığını hatırladım
Kuroko: neden uyuyorum
Akashi: hemşire sana bastırıcı iğne yaptı sen de uyudun
Kuroko: peki senle neden uyuyorum
Akashi: hemşire benim senin yanında olmam gerktiğini söyledi ben de senin uyanmanı beklerken uyuya kalmışım
Kuroko: saat kaç
Akashi saate bakıp
Akashi: dersler şimdi biter
Ofladım. Bu gün en sevdiğim japonca tarihi vardı.
Kuroko: saçma bir şey yaptım mı
Akashi başını iki yana salldı.
Akashi: merak etme ama okulu kokunla boğdun resmen
Başımı utançtan yere çevirdim
Akashi: hadi izin al ve eve git
Kuroko: ama antrenman
Akashi: hala kızışma dönemindesin . Eğer antrenman yaparsan tekrar kendinden geçebilirsin
Kuroko: tamam
Diyip izin almak için ayağa kalktım
Kuroko: teşekkür ederim Akashi - kun
Akashi: önemli bir şey değil
Gülümsedim ve yanına yaklaşıp bıraz parmak ucuna çıkıp yanağına öpücük kondurdum
Akashi: teşekkür ederim
Diyip hızla çıktım odadan.
4 hafta sonra.
3 haftaönce şanpiyonluğu kazanmıştık ve ben çok sevinmiştim onlara ne kadar normal gelsede ben kazandığımız için çok sevinmiştim. Hatta benim hatrıma bir kutlama yemeği yedik. Ama şampiyon olduktan sonra takım değişmeye daha doğrusu aomine değişmeye başladı. Artık benimle görüşmüyordu hatta antrenmanlara bile gelmiyordu. Bu beni hem üzüyor hem de onun için endişe duyuyordum .
Yine antrenman yapıyorduk ama yine aomine yoktu. Akashi nin de buna canı sıkılmış olacak ki beni aomine yi getirmem için emir vermişti. Zaten onunla konuşmam lazımdı . Spor salonunda çıkıp aomine yi aramaya başladım.
Yazarın anlatımıyla
Kuroko gittikten sonra takım antrenmana devam etmiştiler sessizce. Ama bu sessizliği bölen kışı murasakibara olmuştu
Murasakibara: mine- chin antrenman yapmıyorsa biz neden yapıyoruz
Akashi: yapmak zorundasın
Murasakibara: zaten yeterince güclüyüm ben neden antrenman yapacağımkı sonuçta yapasamda yapmasam yinede kazanıyorum
Murasakibara tam dışarı çıkacakken Akashi onun önüne geçti
Akashi: eğer benimle maç yapıp kazanırsan artık antrenman yapmana gerek yok eğer ben kazanırsam antrenman yapacaksın
Murasakibara: kabul ediyorum
Ama Akashi nin planı isyediği gibi gitmedi çünkü Murasakibara öndeydi.
Aralarında dört fark vardı ve Akashi yerde duruyorduMurasakibara: biliyormusun eskiden hep senin güçlü olduğunu düşünüp hep sana boyun eğdim ama şimdi senden daha güçlü olduğumu görüyorum
Akashi yerde afallayarak kalmıştı öykece ' ben Akashi yenilecekmiyim' diye düşünmeye başladı kalbi hızlıca atmaya başladı. ' asla yenilmeyeceğim' diye içinden geçirdi ve yıllarca içinde tuttuğu ikinci kişiliği ortaya çıkmıstı. Murasakibara son atacağını zannetiği topu Akashi ye doğru sürmeye başladı. Ama Akashi, murasakibara nın sürdüğü topu eliyle durdurup ondan aldıktan sonra bilek kırma hareketi yapıp Murasakibara yı yere düşürdü
Akashi: ben kazandım
Diyip 4 - 0 olan skoru 4- 5 yaptı. Herkes korkarak ve afallayarak Akashi ye ve yerde duran murasakibara ya bakıyordu . Murasakibara ise kendini toplayarak ayağa kalktı.
Murasakibara: tamam sen kazandın . Hep antrenmanlara geleceğim
Akashi: gerek yok. Sadece maçlarda en iyi şekilde oyna yeter
Diyip oradan ayrıldı
O sırada kuroko ve Aomine
Sonunda aomine yi bulmuştum. Yağmur havada yerde oturuyordu
Kuroko: aomine - kun hadi antrenmana dönelim
Aomine: neden döneyim zaten beni hiç kimse yenemiyorken neden antrenman yapıp daha güçleneyim ki
Kuroko: çünkü
Duraksadım
Aomine: çünkü ne
Kuroko: bak seni anlıyorum ama ben bile neden antrenman yaptığımı sorguluyorum, gelişmiyorun ne kadar antrenman yapasamda ama ben yinede bu durum-
Aomine: neyi anlıyorsun ki, senin gibi başkası olmadan hiçbirşey yapamayan bir insan mı beni anlayacak beni. Güldürme beni tetsu
Kuroko: evet sizi anlayamam ama yine çok çalışıp size en iyi pas atmak istiyorum
Aomine: kime atacaksın o pasları bana mı. Artık bana atamazsın artık senin pasların olmadan daha iyi olduğumu gördüm. Ve atsanda artık nasıl tutacağımı bilmiyorum
O yanımdan ayrılıp giderken ben ise çakılı kalmıştım. Onun sözleri sanki bıçak gibi kesmişti kalbimi . Ağlamak haykırmak istedim. Kalbimdeki bu saplanan bıçağı çekip çıkarmak istedim . Neden böyle oldu diye işten edip bağırıp çağırmak istedim ama yapamadım. Artık her şey için çok geçti
Gelecek bölümler ful kaos tan oluşuyor artık bu bölüm iki bölümden oluşucak yani bırazdan yeni bir bölüm daha yazacağım
İki bölüm sonra serimiz güncelleme gelicek ve sadece çarşamba günü yeni bölüm gelecek
![](https://img.wattpad.com/cover/344466314-288-k44525.jpg)
YOU ARE READING
kuroko no basket- akakuro
Fanfictionher şey dağılmıştı. her şey bitmişti , benden kalan bir şey kalmamıştı omegaverse akakuro