Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm Şarkıları: Feride Hilal Akın - Sana Saklandı Ruhum Çağan Şengül - Çok Yazık Ayten Resul - Söyleyemedim Emir Can İğrek - Ali Cabbar
●●●
Ne sanmıştım ki?
Onunda beni sevdiğini söyleyeceğini mi?
Aptaldım işte! Aptal!
Yüzümdeki tebessümü sözleri bir bıçak misali keserken, gözlerimin dolmasına engel olamamıştım.
"Ben..." dedim ve gözlerimi yumdum sımsıkı. Olmazdı. Şimdi olmazdı. Ağlamamalıydım. Onun karşısında kendimi acındırmaktan başka bir işe yaramayacaktı bu.
"Eğer bilseydim, bir sevdiğin olduğunu... bu kadar ilerlemesine engel olurdum duygularımın. Özür dilerim," dedim ve bir kez daha duraksadım ve kapalı duran gözlerimi araladım. "seni sevdiğim için."
Sanki, göğsümün ortasına binlerce hançer saplıyorlardı. Bu sözün verdiği acı, binlerce hançer yarasının verdiği acıyla eşdeğerdi.
Dudakları konuşmak için aralandığında ellerimi omuzlarından çektim ve bedenimle bedeni arasına hatrı sayılır bir mesafe koydum. "Benim bir arkadaşımla buluşmam lazımdı." diyerek aklıma ilk gelen bahaneyi sundum ve büyük adımlarla oturduğumuz masaya gidip çantamı aldım.
"Nereye kızım?" diyen babama yorgunca gülümseyerek cevap verdim. "Uzun süredir görüşmediğim bir arkadaşımın yanına gidecektim. Gelmem belki geri, evde görüşürüz."
Babama yaptığım kısa açıklamanın ardından gözlerimi kimseye değdirmeden salondan çıkarak köprüyü geçtim ve kaldırıma çıkarak hızlı adımlarla yürümeye başladım.
Bir an önce uzaklaşmak istiyordum düğün salonundan.
Bir yandan da düşünmeden edemiyordum.
İpek denen kız mıydı sevdiği?
Kaç gündür üzerinde olan dalgınlık, aşık olduğu için miydi?
Dolan gözlerim daha fazla dayanamayarak gözyaşlarımı serbest bıraktığımda arkamdan gelen koşar adım seslerini işitiyordum fakat dönüp arkama bakmak istemiyordum.
