¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
(Karahan olduğu günleri de görürüz inşallah...)
||
7. GÜN
Karan'dan en son haber aldığımda onlar gideli 3 gün oluyordu. Şimdi ise tam tamına bir hafta olmuştu. Geçen hafta bugün, beni ilk kez öpmüş, bana sarılmıştı.
Tabi ki o beni öperken uyanıktım. Bilincim açıktı, gözlerimin aksine.
Üçüncü kişi demiştim. Neyi kastettiğimi anlamış ve hiç olmadı demişti.
Yalan mıydı başkasını sevdiği?
Peki, neden bana yalan söyleme gereği duymuştu?
Düşüncelerimden sıyrılmaya çalışarak elimde tuttuğum soğuk kahveden bir yudum aldım.
Bugün onsuz geçen ilk haftamdı.
🖇
10. GÜN
"Türkçe ödeviniz etkinlik kitabında 68. sayfadan 72. sayfaya kadar. İyi günler çocuklar." diyip çantamı toplamaya başlamıştım. Zilin çalmasına sadece 2 dakika vardı.
"Ööğretmeniim, 72. sayfada okuma metni var. 73. sayfada da etkinlikleri. Onları da yapacak mıyııız?" diye soran Nursema'ya bakıp etkinlik kitabını kontrol ettim.
Günlerdir üzerimde olan dalgınlık yüzünden yanlış sayfayı söylemiştim.
"Teşekkürler Nursema'cığım. Çocuklar düzeltiyorum, 68. sayfadan 71. sayfaya kadar ödeviniz."
Karan Alp gideli 10 gün olmuştu ve o gittiğinden beri böyleydim. Sürekli söylenenleri 'Karan' olarak algılıyordum mesela.
Babama hergün 'Bir haber var mı?' diye soruyordum ve artık babam da şüphelenmeye başlamıştı. Ama bahanem hazırdı, Gaye Abla için merak ediyorum diyordum.
Zil çaldığında çocuklar sınıftan çıkmaya başlamıştı. Bende eşyalarımı topladıktan sonra sınıftan çıkmış, Öğretmenler Odasına uğrayıp kitaplarımı bıraktıktan sonra kendi çantamı da alarak okuldan çıkmıştım.
