Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İki gün sonra....
Ahu kucağımda uzanır şekilde biberonundaki mamayı yerken küçük ela gözlerini bir an bile çekmiyordu gözümden. Yüzü tamamen dona kalmıştı, sadece dudakları oynuyordu. Arada bir minik gözlerini kırpıyordu bide.
Tatlıydı. Fazlasıyla tatlıydı.
Küçük yüzü , küçük elleri , ayakları burnu dudakları...Çok küçük fazla küçüktü.
" Doydun mu ?' diye sordum tekrar ağzını açmasını isteyerek. Lakin anında diğer yöne çevirdi yüzünü .
" Yani doydun?"
Daha iki gün önce tanışmamıza rağmen kötü anlaşmıyorduk. Bu konuda şanslı olmalıyım ki ,Ahu geceleri ağlamıyor. Lakin geç uyuduğu su geçirmez bir gerçekti.
Ev kocamandı. Gündüzler burada ben ve Elif dışında kimse olmuyordu.Anne ve babası ben geldiğim gün çıkmışlardı. Aslında babasını görmemiştim. Gelir gelmez Ahunun odasına getirmişti beni Aras bey. Elif'de ev işlerine bakan genç ve dul bir kadındı.
İki gündür alışmaya çalışıyorduk birbirmize. Tüm zamanımı Ahuyla geçiriyor o uyuduğu zamanlarda duş alıp anca rutin işlerimi yetiştiriyordum.
Aras bey eve akşamları geliyordu sadece o zamanlarda yüzünü fazla göremiyordum. Gelir gelmez yemeğini yer Ahuyu biraz, çok az sevip odasına çekilirdi.
Daha ilk günden garip gelmişti bu durum bana. Yeğenine karşı bu kadar hassas olan bir adamın onunla bile bu kadar soğuk olması merak uyandırıyordu içimde.
Gerçi Aras bey sadece Ahuya karşı değil anladığım kadarıyla annesi ve babası dışında çoğu kişiye soğuktu. Benimle de sadece çocukla ilgili iki kelam eder işi bitincede odama gönderirdi.
Şu an saat gecenin biri olmuştu bile. Ve nihayet karnı doyan küçük hanım uyuya kalmıştı kollarımda. Küçük bebek kokusu burnumu sızlatırken onu sessizce yukarı kaldırıp tombul yanaklarına iki buse bıraktım.
Küçük olmasına rağmen oldukça şişko bir bebekti. Ve bu onu yeme isteğimi her saniye daha fazla artıyordu.
Nihayet uzun sürelik bakışma sonucu bir kez daha alnından öperek ayağa kalktım. Kucağımda olan bebeği yukarıya doğru götürürken her adımımı özenle atıyordum.
Ahuya karşı ilk iki günden bu kadar korumacı olmam Aras Beyden korktuğumdan kaynaklanmıyordu. Ona zarar gelmesini istemiyordum sadece.
