FİRUZE 18+ ( Tamamlandı)

DÜNYANIN EN İYİ ADAMI

Güzel başlayan yemeğimiz tatsız bir gerginlikle son bulmuştu. Aras iş bahanesi ile odasına çekilmişti tekrar. Bende Ahuyu alıp kendi odama geçtim.

Ali ile aramız ne kadar iyi olsa da daha iki gün önce tanışmıştık. O yüzden kavganın nedenini sormaya çekinmiştim.

Ahu benim yatağımda uzanmış kendince mırıldanırken bende yanına uzanıp derin derin düşünüyordum.

Herşey o kadar hızlı gelişiyordu ki , duygularım da buna dahil. Daha bir ay değildi onun yanında çalışmam. Fakat her onu gördüğümde hissettiğim o sıcaklığa anlam veremiyordum bir türlü.

İşe gidince gözüm saate kayıyordu her saniye. Zamanın geçmesini ve bir an önce akşam olmasını istiyordum.

Bugün Ali'nin odama girmesinden fazlasıyla rahatsız olmuştum. Ama Aras Bey'in gelmesini kapıda bekliyordum.

"Ben korkmaya başladım Ahu" dedim tombul ellerini okşayarak.
Derin derin bakan gözleri ile beni izliyordu.

"Bir hata yapmaktan o kadar korkuyorum ki ? "

Ne hatasından bahsettiğimi gayet iyi biliyordum. Aras'a tutulmak istemiyordum.

Aşk çok garip bir şey. Bazen sevmek yıllarını alır,bazen sadece bir saniyeni.
Ansızın attığı bir bakışa bile yanar insan.

Kendi kendime felsefe yaparken bugün bana nasıl baktığı geldi aklıma. Kapıdan çıkarken baştan sona beni nasıl süzdüğü çıkmıyordu hafızamdan.

"Uyuyor musun ?"

Kapanan gözlerine bakarak derin bir iç çektim. Ona benziyordu.

"Bu gece benimle uyur musun ? Dayın artık odamda uyumama izin veriyor. Bence senin de yanımda uyumana bir şey demez"

Battaniyeyi kaldırarak üzerine örttüm. Normalde bu saatlerde uyumazdı aslında.

Ahuyu tam ortaya çekerek ayağa kalktım. Bugün pijama alamamıştık ,mecburen geceliklerden birini giymiştim üzerime .

Ahu yanımda olduğundan balkonun kapısını kapatmak istedim. Işıkları kapattım önce, ardından loş gece lambasını yaktım.

Balkonun cam kapısını kapatmadan önce biraz hava almak iyi gelir düşüncesi ile dışarı çıktım.
Havuzun mavisi karanlık bahçeyi o kadar güzel aydınlatıyordu ki ,sabaha kadar izleyebilirdim.

Manzaranın güzelliğine dalmışcasına etrafıma bakınmak adına yana döndüğümde Aras girdi görüş alanıma .

Olduğum yerde yutkundum.

Altında siyah pantalon, üstü çıplak şekilde elinde olan telefonuna bakarak sigara içiyordu.

Yana taradığı kahkülleri yüzüne düşmüştü. Kendimden aslı olmadan öylece onu izledim bir süre. Bir kaç saniye sürdü belkide ama bana dakikalar gibi geldi.

Ona kapılmama planları yaparken evrenin bana yaptığı şey revamıydı şimdi? İnsan nasıl bakmaz ki böyle birine ?

Ondan gözlerimi alamamıştım ,taa ki elimde olan telefonum titreyene kadar.
O zaman anca geldim kendime.

Heyecandan numaramı bilenin sadece Aras olduğunu unutmuştum. Hallenmiş şekilde WhatsAppa girmemle attığı mesajın tokat gibi yüzüme çarpması bir oldu.

Aras : Daha ne kadar izleyeceksin ?

Yaptığım rezilliğin verdiği utanç hissi ,bir zehir misali bedenime yayıldı.
Ekrandan bakışlarımı çekerek yan tarafımda beni izleyen adama döndüm.
Hiç bir ifade olmadan tepkisizce bana bakıyordu.