FİRUZE 18+ ( Tamamlandı)

ÖLÜMÜN PENÇESİNDE

Bölüm şarkısı: Şebnem Ferah
( Dilek Taşı)

Bir Hayal Tufanı eser başımda

Hangi Yana baksam durur karşımda

Artık tüm Umutlar yabancı bana

Onu aramaktan ben ne haldeyim

♡

"Anladın mı canım? Eğer telefonu sessizce bana getirmezsen seninle oyun oynamam" dedim saçını okşayıp ayağa kalkarak.
Akşam nasıl uyumuşsam bornoz hala üzerimdeydi.

" Tamam getiriyorum ama sen benimle oyun oynayacaksın " dedi kıyık gözlerinin gülümsemesi arasında kaybolmasına izin vererek.

Kaçıncı derece sendromdu bilmiyorum ama baya akıllı ve konuşkan bir çocuğa benziyordu." Söz veriyorum"

Kız kucağında olan bebeğini sert şekilde yere atıp koşarak çıktı odadan.
O gider gitmez saate döndüm içimdeki endişeyi susturmaya çalışarak.

05:32

Daha çok erkendi umarım geç uyanan tiplerdendir.
Kapıyı kapatıp hızla bornozumun ipini açıp yatağın üzerindeki iç çamaşırlarını ve bir umut koşmak zorunda kalırsam rahat olayım diye pijamaları giydim.

Islak saçlarımı tarama gereği duymayıp olduğu gibi bırakarak beklemeye başladım. Getireceğine pek umudum yoktu ama elimden geldiğince basmaya çalışıyordum tüm tuşlara. Bu gün son günümdü ,bu gün birşey yapmam şarttı. Aksi takirde ölecektim,çünkü onunla asla yatmayacaktım.

Arasın buraya gelmesini istiyorum ama onun bundan kesinlikle haberi olmamalı. Ne yapmaya çalıştığımı kendimde bilmiyordum ,tek hedefim Arasa haber vermek ve koşa bildiğim kadar koşmaktı.

Gözlerim pencereden uzakları izlerken sıkıntılı bir nefes verdim.
Karşımda kocaman bir ormandan başka bir şey yoktu,burdan kaçsam bile kurda kuşa yem olacaktım.

" Getirdim"

Küçük kızın sesini duymamla arkama döndüm anında. Elinde başka bir telefonla kapının yanında gülümseyerek bana bakıyordu.

" Afferin sana" dedim yanına koşarak. Önce Ahmete ait olduğunu düşündüğüm telefonu aldım,ardından hızla kapıyı kapattım.

" Biraz bekle üstümü değiştirip çıkalım tamam mı?"

" O zaman çabuk ol"

" Tamam"

İçimden kitli olmamasına dair dua edip banyoya geçtim hemen. Asumanın duymasını istemiyordum,duyarsa Ahmete söyleye bilirdi.

Banyonun kapısını kitleyip telefonu açtım. Ekranda Asuman ve kendisinin önden çekilmiş bir fotoğrafı vardı.
Sadece bir saniyelik inceleme sonucu ekranı kaydırdım ve anında ana ekran girdi görüş alanıma.

Derin bir nefes verdim. Kitli olsaydı işim bitmişdi.
Daha sonra arama kısmına girip Arasın ezbere bildiğim numarasını hızlı hızlı ekrana yazmaya başladım.

" Abla geliyor musun?"

Asumanın sesini duymamla son rakamı yazıp kulağıma tuttum telefonu.

" Geliyorum"

Yutkunarak geri çekildim kapıdan,elim kalbimdeyken Arasın sesini duymayı bekliyordum.

İki defa çalmıştı ve hala karşı taraftan ses duymamak sancıyordu korkudan kalbimi.